41 दो ईसू कता कुदातेरा, “अपे मेरपे बिसवासगेता अरू जिधू इदानपेःआ। ईंग तुमिस वरी अपे सुदा दोहोकियानखन अपेयिंग सहावगोड ञवन?” ईसू हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “आम बेटा नंडाम अगूगेय।”
ने भजल-तकल अरू बोझारे इदानपेःआ होड़कू, अपे ईंग एचेरेपे वेग, दो ईंग अपे लोड़ोन लगायिंग एमेवापेता।
मनदो ईसू कता कुदातेरा, “भगवान मेरकू मनेवायता हँकुःआ होड़कू अरू बेलूर ओंगोलरिकुःआ होड़कू चिनहाकूनकू ञामता। मनदो भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एवनाराः चिनहा अते अरू एटाः तोनोंगाः चिनहा ओरोपे पवावनेना।
हनते हाँय सेनेवाडखन हाँय अते, अरू बेलूर बेलूर सातगोटोंग भूतकूय अगूता अरू हाँयग होड़ एचेरेकू समसाव जुवाःता। हनते हाँयग होड़राः जीव मड़ंग अते अरू बेलूर जुवाःता। ननानाः इया नाःआ जूगरिकुःआ बेलूर होड़कूराः जीवरे होयाःता।”
नाःआ जूगरिकुःआ बेलूर अरू सनहा-सनही होड़कू सेरमो अते चिनहाकूनकू ञामता। मनदो हँकू एवनाराः चिनहा अते अरू एटाः तोनोंगाः चिनहा ओरोकू पवावनेना।” हनते ईसू हँकू अड़ाःवाडखन एटाः अगीय सलावयान।
दो ईसू चेलाकू एचेरेय कताया, “ने बेलूर अरू गुनमिन बिसवासगे होड़कू, अपे सुदा तुमिस वरीयिंग दोहोनता? तुमिस वरी अपेयिंग सहाव?” हनते ईसू कतातेड, “माँय नंडा ईंग एचेरेपे अगूगेय।”
अपे ईंगपे अयूम! नाःआ जमाकूराः आभा नाःआ जूगरिकुःआ होड़कूके एएमे पराःता।
फरीसी होड़कू अरू सदूकी होड़कू बतिसमा गोः लगाकू वेजेडा दो, हाँय हँकू एचेरेय कतातेड, “ने महुरा बींग इया होड़कू, दरवाःआ हना डंडियाव पवाः अते बनसाः लगा इये सेतावकेडपेःआ?
नाःआ ञेलवाडखन ईसू रीसयाने अरूय कतावाकुःआ, “लइंकू ईंग एचेरेपे वेग ओवाकू। हँकू अहापे रोंकावकू। नँकुःआ लइंकू इया इदानकुःआ, हँननकुःआ होड़कूराः हवे भगवानराः राइज।
दो ईसू चड़ाँनेनखने कतातेरा, “माँय ईंग एचेरेपे राः अगूय।” अरू होड़कू हाँयग अंधा होड़ राःतिरिगखनकू कतावातेरिया, “अहम बोर! रिमुःमे। ईसू आमे राःतना।”
नाःआ अयूमवाडखन ईसू आँयग चेलाकू एचेरेय कतातेरा, “ने गुनमिन बिसवासगे होड़कू, अपे सुदा तुमिस वरीयिंग दोहोन? तुमिन वरी अपेयिंग सहाव?” हनते ईसू कतातेड, “माँय ईंग एचेरेपे अगूगेय।”
हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “अपे चिला लगा ईंग एचेरे मेरपे बिसवासगाड?” हँकू बोरोयान अरूकू बयावयान। हनतेकू कता होड़ेंगा, “ओहरे! नाँय करा इयायीग होड़ हवे? होय अरू लहरा हों नाँयराः हुकुम मनाव जुवाःता।”
ईंग आमरिकुःआ चेलाकू एचेरे नाँयग भूत एचे उडुंगगेय लगायिंग असेतेरा। मनदो हँकू मेरकू उडुंग अवेगडीग।”
हाँयगरीग बेटा वेग मेला भूत हाँये एचे दरकावतेरा। ईसू हाँयग भूते डंटावतेरा अरू बेटात नपायनेनखन हाँयग अपात एचेरेय जिमातिरिया।
हनते ईसू कतातेड, “ने पिलिपूस, ईंग मुरुक दिन वरी अपे सुदा इदानिंगा अरू नुँहू वरी आम ईंग मेरेम सुदींगतना जा? ईंगे ञेलकेरा हाँयग होड़ ईंग अपांग होंय ञेलकेरा। दो आम करा इयाम कतायतना, अपाममे उदुःवाले, माःआन।
हनते हाँय तोमा एचेरेय कतातेरा, “आमराः अंगरी ईंग तिःईरे सोलोंग सोयमे अरू आमराः तिःई ईंग पंजररेम सोलोंगगे। आम बार जीव ओंगोल होड़ अहम होयाः अरू ईंग एचेरेम बिसवासगे।”
हनते चालीस बरिस वरी टयंगाब ततेररे भगवान हँकूराः लूर-नेवने सहावतेरा।
एटाः एटाः कताते हों हाँय हँकूय सेतावतेरा अरू हँकू एचेरेय असेतेरा, “नाःआ बेनेलूर जूगरिकुःआ होड़कू अते अँननपेराः जीवपे बनसाव।”
भगवान आम सहाव घड़ीने मयावामतना दो हना आम हुनुडिंगमे ओंगलेतना जा? भगवान ईंग मयावाडखन ईंगराः कसूर अते जीव कुदागे लगा दोंगे ओवायिंगतना, माःआन आम मेरेम बुझाःता जा?
दो अबू ञेलता हँकू हाँय एचेरे मेरकू बिसवासगाड अते हंडा मेनेरकू बोलो अवेगान।
हनालगा अबू जमा इयाःआ मिहनइत घड़ीन हनानाः लोड़ोन अटकारगे लगाबू कुरनिसगोड ञवन, जेमहा तोनोंगीग हुकुम मेरकू मनावगान हँकुःआ होड़कू इया अलोबू बेगेनान।
हँकुःआ होड़कू अयूमतेरा हना नपाय सरवन अबू हों अयूमकेराबू। हँकुःआ होड़कू हना सरवन अयूमतेडखन बिसवास घड़ीन अँनकूराः जीवरे मेरकू दोहोगाड। हनालगा हँकू अयूमतेरा हना सरवनते हँकूके तोनोंगाः नफा मेर होयागान।
हाँयते भगवान एचेरेकू सेनता हँकुःआ होड़कू लगा अरजी घड़ीन सगर बेला जीयते दोनोहोनता। हनालगा हाँय हँकुःआ होड़कू जमालेःआतेय सडाव अवेकूता।