21 हनते ईसू हँकू सेतावतेडखने कताया, “अपे नाःआ बड़रा तोनोंगीग एचेरे अलोपे कताय।”
हनते ईसू सेतावतेडकूखन चेलाकूतेन एचेरेय कतातेड, “अपे तोनोंगीग एचेरे ईंग बदीरे, माँय मसी हवे, माःआन अलोपे कताय।”
अरू हँकू पहाड़ अतेकू उतराःआ हनमेला ईसू चेलाकूतेने हुकुमवातेडकुःआ, “मनुवारीग बेटात गोएगतो अते अरीन जियाव रिमुः वरी, अपे ञेलकेरा हना तोनोंगीग एचेरे अहापे उदुःगे।”
हनते ईसू हाँय एचेरेय कताया, “नाःआ कता आम तोनोंगीग एचेरे अलोम बड़रा। मनदो आम पुजउरी एचेरे सेनेकियानखन एचे जासगुःमे, अरू आम सुद होयाः लगा मोसेस हुकुमकेरा, हना नियम इया बलिदानमे देगगे, जेमहा जमा होड़कू सुदीगोड, आम नपाययना, माःआन।”
दो हँकिनराः मेड नपाययान। हनते ईसू हँकिन सेतावतेडखने कताया, “नाःआ कता अबा तोनोंगीग एचेरे अहाबा कताय।”