10 ईसू वारतेडकुःआ हँकुःआ मूक चेलाकूतेन कुदा वेगयान अरू हँकू चिल चिलाकू एचेतेरा हना ईसू एचेरेकू उदुःतेरा। अरू ईसू हँकू हिगारतेडकूखन बेतसइदा सहररेय गोःयाडकू।
“ने कोरेसीन सहररिकुःआ होड़कू, अरू ने बेतसइदा सहररिकुःआ होड़कू, अपे दोपे ठीकयना, अपेराः जीव नपाय ओरो दोहोनेना। अपे तलारे भगवान बुतातेरा हना जंगरराः बुता, सूर अरू सइदा सहररिकुःआ होड़कू तलारे होयाःकुः दो, हँकू ओहेन बोराराः सोनहेकू तुसिंगकेःआ अरू ओबरे दुड़ुःकियानखन कसूर अते जीवकू कुदाकेःआ।
नाँय दो चिला लगा नाःआ उड़ीय कतायतना? भगवान बदीतेडखने कतायतना। भगवान अड़ाःकेडखन इये कसूरे बराव एंडा अवेता, माःआन?
दो हँकुःआ सतरगोटोंग चेलाकू मुरुक बहालतेकू कुदा वेगयान अरू हँकू कताया, “ने परबू, आमराः ञावते भूतकू हों अलेराः कताकू मनाःता।”
अंदरियास अरू पतरस बेतसइदा सहररिकिनाः दोहोना अरू पिलिपूस हों हनंडायीग दोहोना।
अपेरिकुःआ मूक होड़कू अपेकू तिहा हड़ाःता। हनालगा हँकूराः हुकुमपे मनाः अरू हँकूराः आड़रेपे दोहोन। हँकूके अपे बदीरे भगवान एचेरे आभा पुपुराव पराःता। हँकू बनाहालते नाःआ बुताकूपे एचे ओवाकू। हँकूके नाःआ बुता हंबाल इया होया जुवाः दो, अपे लगा तोनोंगाः नफा ओरो होयानेना।