45 दो ईसू कताया, “इये ईंगे टोँवावकेरा?” जमा होड़कू कताया, अले मेरले टोँवावगाडमेःआ, माःआन। दो पतरस कताया, “परबू, नंडा मुरुक बगरा होड़कू इदा अरू आम एचेरेकू रेहेड-तेपेडतना।”
मी दिन निचकाःतना, अरू हना दिन अपेरिकुःआ मुदइ होड़कू अपे सहरराः चइरो गतर भीटकू रेमता अरू अपेकू रेडगोडपेता,
दो सिमोन ईसू एचेरेय कताया, “ने साहेब, अले अंगुः वरी जालले रेडतेरा। मनदो अले मीटोंगीग मेरले दाःगरा। नुँहू आम कताकेरा, हनालगा जालिंग तेकेगोडता।”
हाँयग अइमी ईसू देह दूर सेनेवाडखन हाँयराः सोनहेराः असराय टोँवावतेरा अरू हाँय ओहेने नपाययान।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “मँकू जोम लगा अँननपे एमेय।” हँकू कतातेड, “अले एचेरे पाँचटोंग रुटी अरू बारटोंग हकूकिन एकला इदा। नँकुःआ होड़कू जोम लगा एएमे इदा दो अले सेनेकियानखन जमाकू जोम लगा किजा अअगू पराःता।”