38 दो हनमेला मड़ंगरे भूत समसावनेना हाँयग होड़ ईसू एचेरेय कताया, “ईंग आम सुदा सेने ओवायिंगमे।” मनदो ईसू हाँय एचेरेय कताया,
हाँयराः ञाव जमा सिरिया राइजरे जगावयान, अरू हाँय बदीरेकू अयूमतेरा, हँकुःआ होड़कू अँकूरिकुःआ हसूत होड़कू, अरू भूतकू समसावनेना हँकुःआ होड़कू, भपरी होड़कू अरू लकवा ञेडतेडकुःआ हँकुःआ होड़कू, हँकू जमाकू हाँय एचेरेकू अगूतेडकुःआ। अरू हाँय हँकुःआ जमा होड़कूय नपायतेरा।
दो भूत समसावनेना हाँयग होड़ खिररी घड़ीन ईसू काट कुटीरे तबेरकियानखने कताया, “ईसू भाबी भगवानरीग बेटा! आम ईंग चिला लगाम हलकइनगींगतना?”
हँकू मुरुककू बोरोयान अरू गरासीन छतररिकुःआ होड़कू ईसू एचेरेकू कतातेड, “आम अले सिमान अते सलाव जुवाःमे।” दो ईसू अरू आँयगरिकुःआ चेलाकू सेन लगा डोंगारेकू देगनेना।
“आम ओड़ाःमे कुदा जुवाः अरू भगवान आमराः जीव करा इयाय नपायकेरा हना होड़कू एचेरेम कता उदगे।” दो हाँयग होड़ कुदायाने अरू सहररिकुःआ जमा होड़कू एचेरे ईसूराः बदीरेय परसारतेरा।
ईंग जीव दो बार बंटायना। मी जीव कतायतना, गोएगकियानखन ईसू मसी सुदा दोहोन लगायिंग तरसाःतना। ननानाः ईंग लगा मुरुक ननपाय होयाकुःआ।