42 तयोमरे हँकिन एचेरे तोनोंगाः मेर दोहोगान अरू एमे कुदागेराः बेला सोदोरनेना। हनमेला सेट कतातेड, नाःआ रीन ईंग अड़ाःगोडतिंग। अबा अलोबा एमेय, माःआन। दो हँकिन अते इये सेट बगराकिन दुलारगेयता?”
दो मालिक सेवकियातेन सोगावातिडिगखने अड़ाःगोतेडीग अरू हाँयराः रीन होंय अड़ाःगोतेड।
हनते हाँयग मालिक मुरुक रीसनेनखन हाँयग सेवकिया होड़ जमा रीन अरीने एमे कुदाय वरी जेहेलरेय संतावगे लगाय जिमागोतेडीग।
अले एटाः होड़कूराः गारबारले बराव एंडाकेरा, हनन इया अलेराः गारबार होंम बराव एंडागोड।
दो सिमोन कतातेड, “ईंग ओंगोलरे, बगराय गोःतेरा हनाँयग होड़, बगरा सेटे दुलारता।” दो ईसू कताया, “आम सतायमे कतायतना।”
मनदो भगवान ईसू मसीते अबूय सडावकेडबुःआ अरू आँयगराः ओंगोलरे फड़ियावतो होड़कूय बड़ाँवकेडबुःआ। नाःआ इयाबू बड़ाँः लगा अबू तोनोंगाः एएचे लगा मेर दोहोगान, मनदो हाँय मयावाडबूखन नाःआ इयाय एचेकेरा।
अबू अबड़बू दोनोहोन मेला, भगवान तोल दोहोतेरा हनानाः बेला, ईसू मसी अबूराः कसूर बदलारेय गोएगनेना।
भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा; “जनामा नियमकून मेरकू मनाःता, हँकुःआ होड़कूराः जीव सती-सरापतो इदा।” हनालगा तोनोंगीग होड़ ओंगलेता, ईंग नियमिंग मनाः दो भगवान ईंग लगाय ननाय जुवाःता। हनते हों हाँय सती-सरापतो इदानिया।
भगवानराः अगम मयाते ईसू मसीराः बलंगीते अबू अजइतयना अरू अबूराः कसूरे बराव एंडाकेरा।
अपे मयादारकू अरू सोगादारकूपे बड़ाँः अरू भगवान ईसू मसीते अपेराः कसूरे बराव एंडाकेरा, हनन इया अपे हों एटाःकूराः कसूरपे बराव एंडागोड।
तोनोंगीग होड़ बदीगेय इयाःआ कता अपे एचेरे दोहोन दो अपे सहाव होड़ेंगगोड ञवन, अरू परबू अपेराः कसूरे बराव एंडाकेरा, हनन इया अपे हों कसूरपे बराव एंडा होड़ेंग।