19 दो एहुना अनँयगरिकुःआ चेलाकूतेन अते बार होड़ ईसू एचेरे नाःआ होंबोर लगाय वारतेडकिना, वेग लगाय दोहोना हाँय अनम हवे जा, अले एटाः होड़ लगा ततंगी इदा, माःआन।
हनते ईसू आँयगरिकुःआ बारहो मूक चेलाकूतेन आँयग एचेरेय राःतेडकुःआ अरू भूतकू होड़कू अते एचे उडुंगकू लगा हातपाते ओवातेडकुःआ अरू बबर होड़ बबर होड़े वारगोतेडकू।
हना तयोमरे ईसूके सेन दोहोना हना सहरकूनरे सतरगोटोंग चेलाकू बबर होड़ बबर होड़ चेलाकूतेने वार मड़ंगतेरा।
मी दिन ईसू मी ततेररेय अरजीःआ। हाँय अरजी उरियावनेन दो आँयगरिकुःआ चेलाकूतेन अते मी होड़ हाँय एचेरेय कतातेरा, “ने परबू, एहुना आँयग चेलाकू अरजीगे लगाय चेडतेडकुःआ, हान उड़ी अले हों अरजीगे लगाम चेडले।”
दो परबू ईसू हाँय एचेरेय कताया, “अपे फरीसी होड़कू डुभा अरू छिपी सेरमो सेरमो एकलापे मंजवेता। मनदो अपेराः इंदरीरे मुरुक ललची अरू बेलूर ओंगोल इदा।
दो परबू ईसू कतातेड, “अपे अते कनहूनदार अरू नपाय दोदोहोयीग जिमेवारी होड़ इये हवे? एटाः सेवकिया होड़कू नपाय बेलारे जोम जिनिसकून एमेवाकू लगा मालिक मूक होड़े बड़ाँवतिरिया हनाँय हवे।
नाःआ अयूमवाडखन परबू ईसू कताया, “ने बार जीव ओंगोल होड़कू, अपे लोड़ोनराः दिनरे उरिगकू सहे गदहाकू गोहाड़ अते लड़ाकेडखन दाः एचे ञूकू लगा मेरपे गोःकूता, जा?
ईसूरिकुःआ मूक चेलाकू परबू एचेरेकू कताया, “अलेराः बिसवासमे बडे।”
दो परबू ईसू कताया, “अपेराः बिसवास मीटोंग ढड़हा बिहान मिन दोहोन दो नाःआ तूत दूब रवीगकियानखन समुंदररे बीड जुवाः माःआनपे कताय दो, हना तूत दूब हों अपेराः बड़रा मनाःता।”
हनते ईसू अरूय कतातेड, “नपायते मेरेय फड़ियावगेता हाँयग होड़राः कतापे अयूम।
दो जकई चड़ाँनेनखने कताया, “ने परबू अयुमेमे, ईंगराः आन-धानरे अदोम ईंग गरीब होड़कू लगायिंग हटिंगगोडता। ईंग तोनोंगीग होड़ अते अडिग गोःकेड दो, हनाराः चइर गुना ईंग एमे कुदागोडवाकूता।”
परबू ईसू उलटावनेनखन पतरस अगीय ञेलतेरा। दो ईसू मड़ंगरेय कतातेरा हना बड़रा हाँय उहियार अगूतेरा, तिसिंग कुकुड़ा अरीन कुकूड़चुःते मड़ंग आम पेय तुरहाम आड-बेकारवायिंगता, माःआन।
हँकुःआ होड़कू हँकिन एचेरेकू कताया, “सतायरे ईसू जियाव रेमयनाय। पतरस हों अनँयग मेडतेय ञेलकिरिया।”
ईसू रंडियाहीन ञेलतेडखने सोगावातेडिया अरू हाँय एचेरेय कताया, “अहम इयाम।”
हँकिन ईसू एचेरे सोदोरनेनखनकिन कताया, “बतिसमा एमे होड़ एहुना अलिंग आम एचेरेय वारकेडलिंगा अरूय होंबरेःआ, वेग लगाय दोहोना हाँय अनम हवे जा? अलेके एटाः होड़ लगा ततंगी इदा जा?”
(नाँयग मरियम मड़ंगरे परबूराः काटरे नपाय महका हना सुनुम तीलाःतिडिगखन अनँयग ऊबतेय जोडतेरा।)
ईसू सुदीगोतेड फरीसी होड़कू अयूमकेरा, ईसू एहुना अते मुरुक बगरा होड़कू अनँयग चेलाकू बड़ाँवकेडखन बतिसमाय एमेवातेडकुःआ, माःआन।
दो हाँयग अइमी कतातेरा, “ईंग सुदीयतना, मसी, किरिसत माःआनले कतावायता, हाँय वेग लगा इदानिया। हाँय वेग हनन बेला अले जमालेःआय उदुःवालेता।”
हनते परबू रुटी लगाय अरजीतेरा अरू होड़कू जोम लगाय ओवातेडकुःआ, हना ततेरराः लेसान ततेररे तोनोंग तोनोंग होड़कू तिबिरियास सहर अते डोंगाकूनरेकू वेगनेना।
अरू ईंगरिकिनाः बार होड़ हिदइतदारकिन हातपातिंग ओवाकिनता। हँकिन बोराराः सोनहे तुसिंगकेडखन 1,260 दिन वरी भगवानराः बड़राकिन कतागोड ञवनता।”