16 हना ञेलवाडखन जमा होड़कू बोरोयानकू। अरू हँकू भगवान जागवाडखनकू कताया, “मी होड़ मरंगीग भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ अबू तलारेय वेगकिया अरू भगवान अनँयग होड़कूय मयावारा।”
कोंदा होड़कू बड़राःआ अरू लेचवा होड़कू नपाययान, अरू लंगड़ा होड़कू सेना अरू अंधा-अंधी होड़कूराः मेड ञेञेला दो, हँकुःआ होड़कू हना ञेलतेडखनकू बयावयान अरू इसराएल होड़कूरीग भगवानकू जागतिरिया।
दो हाँय सुदाकू सेनेडा हँकुःआ होड़कू कतातेड, “नाँय गलील छतरराः नसरत सहर अतेय वेगकिया हाँयग भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ ईसू हवे।”
दो हँकिनाः अइमीकिन ओहेन हना लात मड़गट अते बोर अरू मुरुक बहालतेकिन कुदायान अरू चेलाकू एचेरे कता उदुःगे लगाकिन बतकाव सेनेडा।
नाःआ कता जमा होड़कू ञेलतेड दो, हँकू मुरुककू बयावयान अरू मनुवाकू नाःआ इयाःआ जंगरे एमेकेरा हाँयग भगवानकू जागतेरा।
हँकिनरिकुःआ जमा परुसीकू नाःआ बड़रा अयूमतेडखनकू बोरोयान। अरू एहूदिया पहाड़ छतररिकुःआ जमा होड़कू नाःआ कता बदीरेकू कता होड़ेंगा।
“इसराएलरीग परबू भगवान अनँयगरिकुःआ होड़कू सुदाय जुमावनेना अरूय सडावकेडकुःआ हनालगा हाँयराः जाग होयाः।
अरू नंडा दोहोनता अपे अरू अपेरिकुःआ लइंकू ओतरेकू ञेड लेबदा एंडागोडपेता। भगवान अपेय मयावातेरा हना अपे मेरपे मनेवागाड। हनालगा अपेराः दिरिराः ओड़ाःकून रेमगे एंडा अते ओरोकू अड़ाःतेरा।”
बराहील कतातेरा हनन इया सरवाहाकू ञेलतेडखन अरू अयूमतेडखन हँकू भगवान जनाग जाग डंडहा अगीकू कुदायान।
दो ईसू होंबरेया, “चिन चिला कता हंडा होयानेना?” हँकिन ईसू एचेरेकिन कताया, “नसरेतरीग ईसू, भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ दोहोना अरू हाँय भगवान अरू होड़कू मड़ंगरे मुरुक जंगरते भगवानराः बड़राय कताःआ अरू बुताय एचेःआ।
जमा होड़कू बयावयान अरू भगवान जागतेडखनकू कतातेरा, अबू बिसवासगे लगा मसकिल इदा हना इयाःआ कताकून तिसिंगबू ञेलकेरा, माःआन।
नाःआ ञेलतेडखन सिमोन पतरस ईसू मड़ंगरे उकुड़ोमवाडखने कतातेड, “ने परबू। ईंग कसूर होड़ हवे। ईंग अते सलाव जुवाःमे।”
हननमेला गोएगतोय दोहोना हाँयग होड़ जीयावनेनखन दुड़ुःयाने अरू हाँय बड़रागोडाय। हनते ईसू एंगात एचेरेय जिमागोतेडीग।
ईसूय राःतेरा हाँयग फरीसी होड़ हना ञेलतेडखन अनँयग जीवरेय ओंगोलतेरा, नाँय दो कसूर अइमी हवे। ईसू सतायरे भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ दोहोकुः दो सुदीगोडकेःआय करा इयायीग अइमी ईंग काटे टोँवावतना, माःआन।
हँकू मुरुककू बोरोयान अरू गरासीन छतररिकुःआ होड़कू ईसू एचेरेकू कतातेड, “आम अले सिमान अते सलाव जुवाःमे।” दो ईसू अरू आँयगरिकुःआ चेलाकू सेन लगा डोंगारेकू देगनेना।
दो हँकू कताया, “अदोम होड़कू कतायतना, आम बतिसमा एमे होड़ एहुना हवे अरू अदोमकू कतायतना आम इलियाह हवे अरू अदोमकू कतायतना परिया जूगरीग मी होड़ भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ जियाव रेमकिया, माःआन।”
दो हँकू एहुना एचेरेकू होंबोरतेरा, “दो आम इये हवे? इलियाह हवे जा?” हनते एहुना कतातेड, “ईंग ना लवे।” “दो भगवान वारगेय लगाय जबानतेरा हाँयग भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ अनम हवे जा?” दो एहुना कतातेरा, “बुरी।”
अरू हँकू एहुना एचेरेकू होंबोरतेरा, “आम मसी, सहे इलियाह सहे भगवान वारगेय लगाय जबानतेरा हाँयग भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ ना लवे दो आम चिला लगा होड़कू बतिसमाम एमेवाकूता?”
दो हाँय कतातेड, “ने परबू, ईंग जीव ओंगलेतना आम भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ हवे।
ईसूराः बयाव जुवाः इयाःआ नाःआ बुता होड़कू ञेलतेडखनकू कताया, “सतायरे नाँयग होड़ चउंदीसरे वेग लगाय दोहोना हाँयग भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ हवे।”
हनते हँकू अंधाय दोहोना हाँयग होड़ एचेरे अरूकू होंबोरतेड, “आमराः मेडे नपायकेरा हाँयराः बदीरे चेले माःआनमे कतायतना?” दो हाँय कताया, “हाँय दो भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ हवे।”
हनानियाह नाःआ कता अनायूम मेला कसड़नेनखने गोएगयान। अरू नाःआ कताकू अयूमतेरा हँकुःआ जमा होड़कू मुरुककू बोरोयान।
ईंग इया मी होड़ भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ अपे अँननपे होड़कू लगा भगवान वारेयता, माःआन इसराएल होड़कू एचेरेय कतातेरा हाँयग होड़ ननाँयग मोसेस हवे।
अरू ईंग बदीरे हँकू भगवानकू जागा।