20 ईसू हनमेला अनँयग चेलाकू अगी ञेलवातेडखने कताया, “ने गरीब होड़कू, अपेराः जीव-जहन भगवान भलावाडखने नपायगेता। हनालगा भगवानराः राइज अँननपेराः हवे।
अंधाकू ञेलतना, टुठा होड़कू सेनतना, कुड़गा होड़कू नपाययना, भइरा होड़कू अयुमेतना, गोएगतो होड़कू जियाव रिमुःतना अरू गरीब होड़कू एचेरे नपाय सरवनकू परसारगेतना।
हनते हाँयग मरंग राजा हाँयराः खउना तिःई गतररेकू चड़ाँनता हँकुःआ होड़कू एचेरेय कतायता, दबूपे, ईंगरीग अपांग भगवान अपेराः जीवे नपायगोतेडा। चउंदीसराः बुँहड़ीन अते भगवान अपे लगाय सपड़ाव दोहोकेरा हना इताडपे पवाः।
ईसू मुरुक बगरा होड़कूय ञेलतेडखन, पहाड़ चोटरेय रकबयान अरू हंडाय दुड़ुःनेन। हनमेला ईसूरिकुःआ चेलाकू हाँय एचेरेकू वेजेडा।
ईसू अरूय कताया, “ने हुडिंग गउदारिकुःआ होड़कू, अपे अलोपे बोर। अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग, आँयगराः राइज अपे एमेवापे लगा मंजूररे इदानिया।
अपे, अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू इबराहीम अरू इसहाक अरू एकूब अरू जमा भगवानराः बड़रा कता होड़कू भगवानराः राइजरे दुड़ुःतोपे ञेलकूता अरू भगवान अँननपे बहरीय एचे उडुंग एंडागोडपेता,
हंडा जोम लगाकू वेजेडा हँकुःआ होड़कू अते मी होड़ नाःआ बड़रा अयूमवाडखन ईसू एचेरेय कताया, “भगवान राइजरेय जोजोमता हाँयग होड़ भगवान भलावायता।”
दो इबराहीम कतातेरा, ने बेटा, आम चउंदीसरे मुरुक नपाय नपाय जिनिसमे पवावनेना। अरू लाजर आम इया मेरेय पवावगान। मनदो नुँहू हाँय सलसतरे इदानिया अरू आम पीरारेम तड़पाःतना।
भगवानराः सुद बिरुवा ईंग एचेरे इदा। हनालगा गरीब होड़कू एचेरे नपाय सरवन कता उदुःगे लगाय भगवान ईंगे एटाःकिडिंगा। तोलतो होड़कू लड़ाकू लगा अरू अंधा होड़कू एचे ञेल लगा अरू संतावतो इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू सडाव लगा
अरू बिसवासी होड़कू बिसवासरेकिन एचे बड़ियाड़तेडकुःआ अरू ईसू मसीरे भरसागोड ञवन लगाकिन कता बहालगोतेडकू। हँकिन कताया, अबू मुरुक कटसिया सहाव घड़ीन भगवानराः राइजरेबू बोल लगा इदा, माःआन।
अले फिकिराः होड़कू इया इदानलेःआ, मनदो जमा बेला बनाहालतेले दोहोनता, गरीब होड़ इया इदानलेःआ मनदो मुरुक होड़कूले गिरहतगोडता। अले एचेरे कहिसाः कोवानेःआ, मनदो अले एचेरे जमालेःआ इदा।
हँकू मुरुक कटसियाकू सहाव पारतेरा अरू मुरुक गरीबकू दोहोना। हनारे हों हँकू मुरुक बनाहालते एटाः होड़कूकू संघरावाःआ।
अपे सुसुदीतना अबूरीग परबू ईसू मसी मयावाडबुःआ। हाँय सेरमो देसरे गिरहते दोहोन हों हाँय अपे लगाय गरीबयान, जेमहा हाँय गरीबगुः अते अपे भगवान बदीरेपे गिरहत जुवाः।
अपेके मुरुक संताव होयानेना। हनाते हों सुद बिरुवा एमेयता हना बहालते अपे नपाय सरवनपे मनावकेडखन अलेरिकुःआ अरू परबूरिकुःआ ञेल सिखात होड़कूपे बड़ाँवनेना।
नाःआ जमा कताकूनते अबू सुदीयता भगवान जमा होड़कू नपायतेय फड़ियावकूता, अरू आँयगराः देस बदीरे कटसियापे सहावतना हना देस जुकूर अपेय बड़ाँवगोडता।
अपेराः बिसवास बदीरे अंदजाव होयाः मेला, सहाव घड़ीन बिसवासरे बड़ियाड़े दोहोनता हाँयग होड़राः जीव, भगवान ननपायगेता। तयोमरे हाँय लगा ओरो टुटीगनेना हना जीवराः इमान भगवान एमेयता। भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू हना इमान एमे लगाय जबानकेरा।
ईंग अजी बोपोहकूतिंग, अपे ईंगपे अयूम, नाःआ चउंदीसरिकुःआ गरीब होड़कू भगवान आयँगराः बिसवासरे गिरहत होड़कू बड़ाँः लगाय सुनावकेडकुःआ। अरू भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू लगा आँयग जबानकेरा हना इया सेरमो देसरिकुःआ इताडदारकू तुला लगा होंय सुनावकेडकुःआ।
“अपे कटसियारे इदानपेःआ अरू जोम ञूय लगा अपे एचेरे कहिसाः कोवानेःआ, माःआनिंग सुदीतना। मनदो अपे गिरहत इदानपेःआ। ईंग सुसुदीतना, अले भगवानरिकुःआ होड़कू हवे, माःआनकू कतनता हँकुःआ होड़कू, अपे मुरुककू ओपतावापेता। मनदो सतायरे हँकू भगवानरिकुःआ होड़कू ना लवे अरू हँकू कलउराः गउदारिकुःआ होड़कू हवे।