21 हनमेला हाँय हँकू एचेरेय कताया, “भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना दो अपेके अअयूमरे नुँहू पुरावयना।”
हँकुःआ होड़कूराः बदीरे भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एसयाह उदुःगेता हनन इया होयाःता अपे लुनुतूरतेपे अयुमेता, मनदो ओरोपे बुझाव अवेनेना। अपे मेडतेपे ञेलता, मनदो ओरोपे ञेल ञाम अवेतेरा।
हना तयोमरे हाँय कागद कोंडोड़वातेडखन अरजी ओड़ाःरीग सेवा होड़ एचेरेय एमेतेरा अरूय दुड़ुःयान। दो अरजी ओड़ाःरिकुःआ जमा होड़कू हाँय मी ढीटकू ञेलेया।
जमा होड़कू हाँय बदीरे नपायकू कताया। अरू हाँय कताया हना बड़रा अयूमतेडखन जमा होड़कू बयावयानकू। हँकू कता होड़ेंगा, “नाँय दो उनूसूपरीग बेटा ना लवे जा?”
अपे भगवानराः कागदते तिंगीड घड़ीन चिडुः लगापे कुरनिसगेतना। नाःआ अते अपे ओंगलेता, ननते अले ओरो टुटीगनेना हना जीवले पवाव जुवाःता, माःआन अरू ननानाः कागद ईंग बदीरे हिदइत एमेयता।
मनदो भगवानराः बड़रा कता होड़कू, मड़ंगरे ईसू बदीरेकू कतातेरा, मसी मुरुक कटसियाय सहावता, माःआन अरू हना जमा कताकून भगवान नाःआ इयाय पुरावकेरा।