10 हनमेला अदोम होड़कू होंबोरतेड, “दो अले चिलाले एचे?”
मलगुजारी गोः होड़कू हों बतिसमा गोः लगाकू वेगनेना अरू हँकू होंबोरतेरा, “ने गुरुजी, अले चिला एचे इदा?”
सइनाकू हों हाँय एचेरेकू होंबोरतेरा, “गुरुजी, अलेके चिला एचे इदा?” दो हाँय हँकू एचेरेय कताया, “होड़कू अते ढिबुवा रेनहाकेडखन अलोपे गोः अरू लबराकेडखन तोनोंगीग होड़ अलोपे बदीगेय। सरकार एमेयता हिनिनमिनाः तंकातेपे संतोकगे।”
सींग दूब नपाय जोःओ जोःता, हना इया कसूर अते जीव कुदाकेडखन अपे नपाय जीवपे जियाः। अपे अहापे कताय, इबराहीम अलेरीग खुटिपहार होड़ हवे अरू हनाते अले बनसाव जुवाःता, माःआन। अपे ईंगपे अयूम, नाःआ दिरिकूनते हों इबराहीम लगा लइंकू भगवान जनमाव अवेकूताय।
हना तयोमरे हाँय हँकिन जेहेल बहरीय उडुंगतेडकिना अरूय असेतेरा, “साहेबकिन, सडाव जुवाः लगा चिलायिंग एचे?”
नाःआ बड़राकू अयुमेःआ दो हँकुःआ होड़कूराः जीव कोड़-बिड़ावनेनखन पतरस अरू एटाः मूक चेलाकू एचेरेकू कतातेड, “वपक बोपोहकूताले, अले करा इयाले करजुः?”
दो पतरस कता कुदातेरा, “अपे कसूर अते जीवपे कुदा। अरू अपे जमा होड़कू ईसू मसीराः ञावते बतिसमापे गोः। दो अपेराः कसूर भगवान बराव एंडायता अरू भगवान अगीते सुद बिरुवापे पवाःता।
दो हाँय कता कुदातेरा, “आम संतावगेयतना हाँयग ईसू हवे ईंग। नुँहू आम रिमुःमे अरू सहर अगीम सेन अरू हंडा आमके एएचे इदा हना आम एचेरेयिंग कतायता।”