43 दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “ईंग पकियायिंग कतायतना, तिनिसिंग आम ईंग सुदा सेरमो देसरेम दोहोनता।”
मनुवारीग बेटा, केड़ेत होड़कू ञामकू लगा अरू सडावकू लगा चउंदीसरेय वेगकिया।”
हनते हाँय कताया, “ने ईसू, आम राइजगेता हनमेला ईंग होंम उहियार।”
हंडा ततेरिंग तुलागोड दो ईंग कुदा वेगकियानखन अपेयिंग गोःयापेता अरू ईंग दोहोनता हना ततेररे अपे होँपे दोहोनता।
ने अपांग, चउंदीसमे तुला अते मनाड़ंग आम ईंगमे दुलारकेरा। हनालगा आम ईंगमे जिमावारा हँकुःआ होड़कू, ईंग सुदा सगर सइटकू दोहोन लगा अरू आम ईंगमे एमेवारा हना मान मरजइत हँकू ञेल अवेय लगा आम एचेरेयिंग असेयतना।
अले डीड़गार इदानलेःआ अरू नाःआ देह अटू एंडाकेडखन परबू सुदा बसाः लगाले तरसाःतना।
ईंग जीव दो बार बंटायना। मी जीव कतायतना, गोएगकियानखन ईसू मसी सुदा दोहोन लगायिंग तरसाःतना। ननानाः ईंग लगा मुरुक ननपाय होयाकुःआ।
हाँयते भगवान एचेरेकू सेनता हँकुःआ होड़कू लगा अरजी घड़ीन सगर बेला जीयते दोनोहोनता। हनालगा हाँय हँकुःआ होड़कू जमालेःआतेय सडाव अवेकूता।
अयूम अवेयता हाँयग होड़, सुद बिरुवा कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरे चेले माःआन कतायतना हनाय अयूम ठुड़ावा। जितावबाः जुवाः हाँयग होड़, भगवानराः बगइचारे इदा हना जीवराः सींग अते जोःओ जोम लगा हातपातिंग एमेवायता।”