14 “नाँय होड़कूय एचे बलवादतना, माःआन बदीकिरिगखन अपे ईंग एचेरेपे अगूकिरिया। अरू अयुमेपे, ईंग नाँय अँननपे मड़ंगरेयिंग जासकिरिया, मनदो अपे बदीगेतना हना तोनोंग कता नाँय एचेरे ईंग मेरिंग ञामगडा।
पिलातूस गदीरे फड़ियावगे लगाय दुड़ुःआ हनमेला आँयगरीग अइमी हाँय एचेरे मीटोंग सरवने वारतेरा, “हाँयग सुधिया होड़राः जीवरे तोनोंगाः अलोम एचे। हाँय बदीरे ईंग मीटोंग सपनायिंग ञेलकेरा अरू हनाते नुँहू वरी ईंगराः जीव ओंगोल कुंभलाःतना।”
पिलातूस सुदीगोतेड, ईंग नाःआरे तोनोंगाः ओरोयिंग एचे अवेतेरा, अरू होड़कू तलारे हलो-गदउड़ी होयाःतना, माःआन। दो हाँय जमा होड़कू मड़ंगरे अनँयग तिःई अचंगनेनखने कताया, “नाँयग होड़ गुजुः दो, ईंगराः तोनोंग जिमा कोवानेःआ। जमा अँननपेराः हवे।”
“ईंग बेगर कसूर होड़ एचे साबतिरिगखनिंग कसूरकेरा।” मनदो हँकू कतातेड, “हनारे अले लगा तोनोंगाः मतलोब कोवानेःआ। हना दो अनम ञेल।”
मी सव सइना होड़कूरीग हातपात होड़ अरू ईसूकू अगुरातेरा हँकुःआ होड़कू ओत डोलोवतो अरू नाःआ जमाकून ञेलतेडखन मुनुरुककू बोरोयान अरूकू कतातेड, “सतायरे नाँय भगवानरीग बेटात दोहोना।”
हाँय एचेरे तोनोंगाः कसूर मेर दोहोगान, हनारे हों हँकू पिलातूस एचेरे हाँय ञेड एंडागेय लगाकू असेतिरिया।
बिरिया सहररिकुःआ होड़कू तिसलूनिका सहररिकुःआ होड़कू अते नपाय होड़कूकू दोहोना। नँकुःआ होड़कू भगवानराः सरवन मिनी जीवतेकू अयुमेःआ अरू सगर दिन भगवानराः कागद अते पउलूस कतातेरा हना कता सताय हवे जा कोवान, हनाकू जासतेरा।
इनीसू हमा अबू जुकूर मरंग मूक पुजउरी। हाँय सुद अरू बेगर गारबार अरू बेगर कसूरीग इदानिया। नुँहू हाँय सेरमो देसरे मुरुक मान मरजइत सुदा इदानिया।