42 “ने अपांग, आम चाहाःतान दो नाःआ कटसियाराः दूर अतेम बनसावगींग। मनदो ईंगराः हिछा इया कोवान, अनमराः हिछा इयाम एचेय।”
दो हनमेला ईसू कतातेरा, “ने सेरमो देस अरू चउंदीसरीग मालिक, ईंगरीग अपांग भगवान, ईंग आमिंग धनियाबादतना। आम नाःआ कताकून, कनहूनदारकू अरू सुदीदारकू अतेम ओकोतेरा अरू लइंकू इया होड़कू एचेरेम उदुःकेरा।
हाव, ने अपांग भगवान, नाःआ अनमराः नपाय मरंगाः हिछा इया इदाना।
दो ईसू हँकिनाः चेलाकिनतेने कतावातेड, “अबा मेरबा सुसुदीतना अबा चिलाबा असेतना। ईंगके ञूय लगा इदा हना कटसियाराः डुबहातेबा ञू अवेयता जा?” दो हँकिन कतातेड, “अलिंग ञू अवेयता।”
हनते हाँय गुनमिन तोरेय सेनेडा अरू ओतरे तबेरनेनखन भगवान एचेरेय अरजीःआ, “ने अपांग, होया अवेन दो, नाःआ कटसियाराः दूर ईंग अतेम चलाःगोड। नान दो ईंगराः हिछा इया कोवान, मनदो अनमराः हिछा इया होयाः।”
हनते ईसू अरजी लगा अरू सेनेडखने अरजीतेरा, “ने अपांग, नाःआ कटसियाराः दूररे ईंगके सेन लगा इदान दो अनमराः ओंगोल इया होयाः।”
हनते ईसू अरजी लगा अरूय सेनेडा अरू मड़ंगरेय अरजीतेरा हनन इया पेय तुरहाय अरजीतेरा।
आम अले तलारे राइजगे लगाम बुँहड़ीगे। सेरमो देसरे आमराः हिछा पुराःता, हनन इया चउंदीसरे हों आमराः हिछाम पुरावगे।
ने अबबा, आम अते जमाकून होनोया जुवाःता। नाःआ कटसियाराः दूर ईंग अतेम चलाःगोड। मनदो ईंगराः हिछा इया कोवान, मनदो अनमराः हिछा इया होयाः।”
दो हनमेला ईसू भगवान एचेरेय अरजीःआ, “ने अपांग, नँकुःआ होड़कू मेरकू सुदीयतना, नँकू चिलाकू एचेतना। हनालगा नँकूराः कसूरमे बराव एंडागोड।” हँकुःआ सइनाकू चीट-पोटतेडखन हाँयराः सोनहे अँननकू हटिंगयान।
हनते ईसू पतरसे हुकुमवातेरा, “आमराः तलवइरमे दोहोयता हना थुइलारेम सोलोंगगोड। ईंग सहाव पारगे लगा भगवान ईंग लगाय एमेकेरा हना कटसिया ईंग सहावगे लगा कोवानेःआ जा?”
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंगे वारकेरा हाँयराः ओंगोल इयायिंग सेन अरू बुतायिंग बुता पुराव। ननानाः हवे ईंगराः जोम जिनिस।
“ईंग इनिंग ईंगते तोनोंगाः मेरिंग एचे अवेयता। ईंग भगवान अगीतेयिंग अयुमेता हनन इयायिंग फड़ियावकूता। ईंग इनिंग ओंगोल इया एचेय लगा मेरिंग चहाःतना, मनदो भगवान ईंगे वारकेरा, अरू हाँयराः ओंगोल इया एचेय लगायिंग चहाःतना। हनालगा ईंगराः फनड़ियाव सताय इदा।”
हनालगा अपांग भगवान ईंग एचेरेय जिमाःकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू ईंग एचेरेकू वेगता अरू हँकू तोनोंग बेला मेरिंग कुदाकूता।
हाँय अलेराः कता मेरेय मनावगान दो हाँय एचेरे ककताले अड़ाःतेडा अरूले कताया, “परबूराः ओंगोल इया होनोया ओवाय।”