15 हननमेला अपे हँकू सुदा बड़रा लगा कनहूनिंग एमेवापेता। अपेराः हना बड़रा अयूमकेडखन अपेरिकुःआ मुदइ होड़कू ओरोकू हरुवाव अवेतेडपेःआ अरू ओरोकू घंटाव अवेतेडपेःआ।
दो हननमेला सुद बिरुवा अपे उदुःवापेता चेले माःआन ककता इदा, हना।”
अपेरिकुःआ एंगा-अपा, वपककू अरू जइत सगाकू अरू सउंगताकू हों अपेकू एचे साबता, अरू अपे अते तोनोंग तोनोंग होड़कूकू एचे ञेड एंडागोडपेता।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना जमा कता ईसू हँकूय एचे सुदीगोतेडकुःआ।
हँकुःआ जमा होड़कू भगवानराः सुद बिरुवातेकू पेरेगयान अरू एटाः एटाः भासीरेकू बड़राःआ।
भगवानराः ओंगोल इया जियाः लगा अरू अनँयग आँयगते ओंगोल बुझावकियानखन जियाः लगा अरू दरवाःआ हना फड़ियावराः बदीरे पउलूस कता उदुःगेःआ। हनमेला पेलिकस मुरुके बोरोनेनखने कताया, “निनिन मिनाः बगरायना। नुँहू सलाव जुवाःमे। एटाः बेला अरूयिंग एचे राःमेता।”
हनते अगरिपा राजा पउलूस एचेरेय कतातेरा, “गुन लकन बेलाते ईंग मसी होड़ बड़ाँवगींग लगाम ओंगलेतना जा?”
मनदो हाँय हँकूराः कताकून कता कुदागे लगा भगवानराः सुद बिरुवा हाँय कनहूने एमेवातिरिया। हनालगा हँकू हाँय एचेरे मेरकू कता कुदा अवेगाड।
ईंग भगवानराः नपाय सरवन कताय मेला, डीड़ते हना सरवनराः ओकोत कताकूनिंग कता अवे लगा, ईंग लगा होँपे अरजी।
मनदो अपे अते तोनोंगीग ओंगलेतना, ईंग एचेरे गुनमिन कनहून इदा, माःआन दो हाँयके भगवान एचेरे अअसे लगा इदा अरू भगवान हाँयग होड़ लगा कनहूने एमेयता। अरू भगवान अनँयग एचेरेकू असेयता हँकुःआ होड़कू लगा मिनी जीवकियानखन बेगर कदरावतेय एनेमेवायता।