9 दो ईसू हाँय बदीरेय कताया, “नाँय हों इबराहीमरिकुःआ नइड़-बाँस होड़कूरीग बेटा हवे। हनालगा तिसिंग भगवान नाँय अरू नाँय ओड़ाःरिकुःआ होड़कूय सडावकेरा।
नाँयग अइमी इबराहीमरीग नइड़-बाँस होड़ हवे अरू अठारह बरिसते कलउ तोल दोहोतिरिया। हाँय लोड़ोनराः दिनरे ईंग सडावकिरिया दो, हना नपाय कोवानेःआ जा?”
ईंगपे अयूम, तयोमरेकू दोहोनता हँकू मड़ंग जुवाःताकू अरू मड़ंगकू दोहोनता हँकू तयोम जुवाःताकू।”
दो हाँय कताया, ने अपांग इबराहीम, ईंग नरगराः सेंगेलरेयिंग तड़पाःतना। हनालगा ईंग सोगावाडिंगखन लाजर ईंग एचेरेम वारगेय, जेमहा हाँय आयँगराः अंगरी दाःरे तोपोवाडखन ईंग अलंगरे दाःए जोरो लड़ेगींग।
मनदो हाँयग होड़ कताया, ने अपांग इबराहीम, गोएगतो अते तोनोंगीग हँकू एचेरेय सेन होले हँकू कसूर अते जीवकू कुदाता।
आम वारकिरिया हाँयग सडावदार नुँहू इनिंग ईंग ञेलगोतेडिया।
सींग दूब नपाय जोःओ जोःता, हना इया कसूर अते जीव कुदाकेडखन अपे नपाय जीवपे जियाः। अपे अहापे कताय, इबराहीम अलेरीग खुटिपहार होड़ हवे अरू हनाते अले बनसाव जुवाःता, माःआन। अपे ईंगपे अयूम, नाःआ दिरिकूनते हों इबराहीम लगा लइंकू भगवान जनमाव अवेकूताय।
दो नियम इया सलाः लगाकू कुरनिसगेता हँकुःआ होड़कू कोवान, मनदो इबराहीम इया भगवान एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू भगवानराः जबानकू पवाःता। नाःआ जबान भगवान एचेरे बिसवासगे अते इमान इया इबराहीमरिकुःआ जमा नइड़-बाँस होड़कू होंकू पवाःता।
ईसू मसी अबूय सडावकेड अते, भगवान इबराहीमराः जीव-जहने नपायतेरा। हनन इया हाँय बेगर एहूदाकूराः जीव-जहन होंय नपायकेरा, जेमहा भगवान जबानतेरा हाँयग सुद बिरुवा अबू बिसवासकेड अतेबू पवाः।
अरू अपे ईसू मसीरिकुःआ होड़कू इदानपेःआ दो इबराहीमरिकुःआ नइड़-बाँस होड़कूपे बड़ाँवकिया अरू जबान इया इताडदारकूपे बड़ाँवकिया।
नाःआ कता अपे सुदीगे लगा इदा। भगवान एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कू इबराहीमरिकुःआ लइंकू हवे।
“मड़ंगरे अपे हाँयरिकुःआ होड़कू मेरपे दोहोगान, मनदो नुँहू अपे हाँयरिकुःआ निकता होड़कूपे बड़ाँवयना; मड़ंगरे भगवान अपे मेरेय मयावागाडपे, मनदो नुँहू हाँय अपेय मयावारा।”