6 हनते ईसू अरूय कतातेड, “नपायते मेरेय फड़ियावगेता हाँयग होड़राः कतापे अयूम।
नाःआ इयापे एचेय दो अपे सेरमो देसरे इदानिया हाँयग अपांग भगवानरिकुःआ लइंकूपे बड़ाँःता। भगवान नपाय अरू बेलूर होड़कू लगा बेरते मरसले एमेवाकूता अरू गारबार होड़कू अरू बेगर गारबार होड़कू लगा दाःए एचे उयुःता।
ईसू रंडियाहीन ञेलतेडखने सोगावातेडिया अरू हाँय एचेरेय कताया, “अहम इयाम।”
दो एहुना अनँयगरिकुःआ चेलाकूतेन अते बार होड़ ईसू एचेरे नाःआ होंबोर लगाय वारतेडकिना, वेग लगाय दोहोना हाँय अनम हवे जा, अले एटाः होड़ लगा ततंगी इदा, माःआन।
अपे तलारे नाःआ इया हिगार हटिंगकिन लगापे उदुःगेतान दो अपे बेलूर ओंगोलतेपे फड़ियावगेतना।