5 मनदो नाँय अइमी ईंग दोंगेराः सरा मेरेय पसाव ओवाता। हनालगा नाँय ईंग संघरावायतिंग। हनाते नाँय घड़ी घड़ी वेगकियानखन ओरोय हलकइनतिरिंगा।”
मनदो ईसू हाँय एचेरे तोनोंगाः मेरेय कता कुदागड। हनालगा आँयगरिकुःआ चेलाकूतेन ईसू एचेरे असे घड़ीनकू कताया, “ने परबू, नाँयग अइमी वारगोडेयमे। अबू तयोम तयोम खिररी घड़ीन दरवाया।”
हनते ईसू कतातेड, “ईंग अपे एचेरेयिंग कतायतना, हाँय आँयग सउंगताय दोहोना हों रेमकियानखन मेरेय ओवाय दो, हाँय घड़ी घड़ी बेगर गियुःतेय असेय अते रेमवाडखन हाँयके जेमीने चहाःता, हनामिन हाँये एमेवायता।
हनानाः सहररे मी होड़ रंडियाहीन अइमी होंय दोहोना। हाँयग रंडियाहीन फड़ियावदार एचेरे घड़ी घड़ी सेनेकियानखने कताया, ईंगरीग मुदइ होड़ फड़ियावकिरिगखन हाँय अते ईंगमे बनसाव, माःआन।
मड़ंग मड़ंगकू सेना हँकुःआ होड़कू हाँयकू डंटावा, आम कलेकालमे दोहोन, माःआन। मनदो हाँय अनउर मुरुक सटीते खिररीवाडखने कताया, “ने दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़, ईंगमे सोगावा।”
ईंग होड़कू एचेरे नपाय सरवनिंग परसार तयोमरे, ईंगराः सेवा भगवान मड़ंगरे बेगर लूर होया जुवाः दो ईंग लगा चिला नफा इदा? हनालगा ईंग इनिंगराः देह दगलीकून ओंगोल समझाव घड़ीन बेगारीयिंग बड़ाँवगेता।