42 ईसू हाँय एचेरेय कताया, “हा दो ञेलगेमे। आम बिसवासकेरा अतेम नपाययना।”
हनते ईसू कतातेड, “ने दिदी, आमराः बिसवास मुरुक मरंग इदा। होयाः लगाम ओंगलेतना हनन इया होया जुवाः।” दो हननमेला हाँयगरीग बिटीत नपाययाने।
हनते ईसू आँयग तिःई लंबावतेडखन हाँये टोँवावतिरिया। अरू हननमेला हाँयग कुड़गा बेमारीतेय नपाययान।
मनदो ईसू उलटावनेनखन हाँयग अइमी एचेरेय कताया, “ने दिदी, अलोम बोर! आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा। हनालगा आम नपाययनाम।” अरू हाँयग अइमी हनन मेलाय नपाययान।
ईसू हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “रेमकियानखन आम सलाव जुवाःमे। आम बिसवासतेड अतेम नपाययना।”
“आम लगा चिलायिंग एचे?” दो हाँय कताया, “ने परबू, ईंग ञेल लगायिंग चहाःतना।”
हनते ईसू हाँयग अइमी एचेरेय कताया, “आमराः बिसवासते भगवान आमे सडावकेडमेःआ। सलसततेम सलाव जुवाः।”
दो ईसू हाँयग अइमी एचेरेय कतातेरा, “दिदी, आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा, हनालगा आम नपाययनाम। सलसतेम सलाव जुवाः।”