21 दो हाँयग हातपात होड़ कताया, “ने गुरुजी, ईंग लनँइगिंग दोहोन वरी, ईंग जमा कता मनाः घड़ीनिंग हराकिया। अरू ईंग चिलायिंग एचे?”
बेटात अपाते कतावाड, नाःआमिन बरिस ईंग आम लगायिंग बुतातना अरू कहियो आमराः हुकुमकून मेरिंग टड़ावगरा। हनारे हों ईंग सउंगताकू सुदा रीझ रंग घड़ीन जोमेय लगा मीटोंगीग पठरू होन हों मेरेम ओवागडिंग।
अपे ईंगपे अयूम, ननन इया कसूरते केड़ेत तोनोंगीग होड़ भगवान अगीय कुदा वेगता दो, सेरमो देसरे हाँय लगा मुरुककू बहालगुःता। कसूर अते भगवान अगी जीव कुदाराः जरूरी मेर दोहोनता हँकुःआ निनयानबेगोटोंग बेगर गारबार होड़कू अते हाँय लगा सेरमो देसरे मुरुककू बहालगुःता।
आम भगवानराः नियमकूनमे सुदीयतना। हना नियमरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, अलोपे सनहा-सनही, अलोपे ञेड एंडाकू, अलोपे इनिगगे, लबरा हिदइत अलोपे एमेय, अरू अपे एंगा अपापे मान मरजइत।”
नाःआ अयूमवाडखन ईसू कताया, “आमके मीटोंग कता अरू एएचे इदा। आमराः जमा बरानाः अकिरिंगवाडखन गरीब होड़कूम हटिंगोडवा। दो सेरमो देसरे मुरुक नपाय नपाय इमानमे पवाःता। अरू नाःआ एचेकेडखन ईंग देह दूररेम ओतोंग वेग।”
अरू मोसेसराः नियम नपायते मनाः बदीरे ईंग बेगर गारबार होड़िंग दोहोना। भगवान मान मरजइत लगा सनपड़ावतोयिंग दोहोना अरू हनालगा कलसियारिकुःआ बिसवासी होड़कूयिंग संतावतेरा।