25 दो इबराहीम कतातेरा, ने बेटा, आम चउंदीसरे मुरुक नपाय नपाय जिनिसमे पवावनेना। अरू लाजर आम इया मेरेय पवावगान। मनदो नुँहू हाँय सलसतरे इदानिया अरू आम पीरारेम तड़पाःतना।
अरूकू कताया, “हाँयग अडिग होड़ जीयत दोहोन मेला नाःआ इयाय कतातेरा माःआनले उहियारगेतना, पेय दिन तयोमरेयिंग जियाव रिमुःता, माःआन।
आमराः काट आम एचे कसूरगोडमेता, दो हना काट बोंगोर एंडागोडमे। बनर काट दोहोन हों नरगराः ओरो टुटीगनेना हना सेंगेलरे एचे सोलोंगुः अते लंगड़ाकियानखन सेरमो देसरेम बोल दो ननपाय इदा।
लाजर ञावीग मी होड़ गरीब होड़ दोहोना। हाँय गिरहत होड़राः हता दुवाररेय गेतेगा। हाँयराः जमा देहरे घाव गदाह दोहोना।
हाँयग गिरहत होड़ नरगरे तोराय अरू मुरुक पीरारेय दोहोना। हाँय संगीलतेडखने ञेलतेरा दो इबराहीम सुदा लाजरे ञेलतेरा।
आम अरू अले तलारे मीटोंग मरंग रियाखोह डोडहा इदा। हना अते तोनोंगीग होड़ ओरोय सेने पार अवेनेना।
ने गिरहत होड़कू, अपे सलसतपे पवावबाःयना, मनदो अपे ठीक जुवाःतापे।
ईंग अते अपेराः जीव सलसतरे दोहोन लगा नाःआ कता अपे एचेरेयिंग कता उदुःकेरा। चउंदीसरे अपे लगा गराह गिराह अरू कटसिया होयाःता, मनदो ईंग नाःआ जमाकूनते जितावतो इदानिंगा। हनालगा अपे डीड़तेपे दोहोन।”
अरू बिसवासी होड़कू बिसवासरेकिन एचे बड़ियाड़तेडकुःआ अरू ईसू मसीरे भरसागोड ञवन लगाकिन कता बहालगोतेडकू। हँकिन कताया, अबू मुरुक कटसिया सहाव घड़ीन भगवानराः राइजरेबू बोल लगा इदा, माःआन।
कसूर लूर-नेवन इयाकुःआ होड़कू नियमकून मेरकू मनाःता अरू ओरोकू मनाव अवेनेना,
हँकुःआ होड़कू भगवान लाय एंडाकू लगाय ओंगोल दोहोकेरा। हँकू अँननकूराः नफा लगा अंदू घड़ीनकू दोहोनता अरू गियुः इयाःआ कताकूनरेकू बड़वारता। हँकूराः ओंगोल चउंदीसराः जिनिसकूनरे टक-टकित दोहोनता।
जेमहा अपे तोनोंगाः कटसिया मेला बिसवासरे अहापे हिटोः-डोबोःगुः। मनदो अपे सुदीयतना नाःआ इयाःआ कटसिया अबू जीवरे होनोयाःता।
हाँय कसूरकेडखन गुनहोन बेला वरी अहाल-बहालरे दोहोन अते भगवानरिकुःआ होड़कू सुदा कटसिया सहाव लगाय सुनावबाःकाड।
अपे चउंदीस सहे चउंदीसराः तोनोंगाः जिनिस अलोपे अलार-दुलारगे। अपे चउंदीसराः जिनिसकूनपे अलार-दुलारगे दो, अबूरीग अपांग भगवान ओरोपे दुलार अवेतिरिया।
दो ईंग कता कुदातेरा, “ने साहेब, अनम सुदीयता।” हनते हाँय ईंगे कतावाड, “नँकू मुरुक कटसिया सहावकेडखनकू पार वेगकिया हँकुःआ होड़कू हवे। नँकू अँननकूराः सोनहे भेड़ा होनराः बलंगीतेकू बुहाल उजड़केरा।”