32 मनदो आम बोहोम गोएगतो इयाय दोहोना अरू नुँहू जियावयनाय। हाँय केड़ेनेनाय अरू नुँहूयिंग पवावयना। हनालगा नुँहू अबू बहालरे दोहोन इदा।”
[मनुवारीग बेटात केड़ेत होड़कू ञामकेडखन सडावकू लगाय वेगकिया।]
ईंग बेटा गोएगतो इयाय दोहोना, नुँहू नाँय जियावयनाय, केड़ेनेनाय नुँहूयिंग पवावयान। अरू हँकू रीझ रंगगोडाकू।
दो अपात कतातेरा, ने बाबू, आम दो सगर दिन इनिंग सुदा इदानमेःआ अरू ईंगराः जमा आन-धान दो अनमराः हवे।
मनुवारीग बेटात जमाकूने जोम ञूःआ अरू अपे कतायता, माँय हरहा होड़ अरू मतवाड़ होड़ हवे। अरू माँय कसूर होड़कू अरू मलगुजारी गोः होड़कूरीग सउंगता हवे, माःआन।
दो भगवान इसराएल होड़कूय अड़ाःतेड अते चउंदीसरिकुःआ होड़कू आँयग सुदा अरूय हेल-मेलगोतेड दो भगवान हँकूय मनेवातेड अते गोएगतो होड़कूराः जिनियाव जुवाः इया इदा।
मनदो अबू सुसुदीतना, नियमराः आड़रे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू हनानाः नियम इया सनालाः पराःता। दो चउंदीसरिकुःआ होड़कूय फड़ियावकूता हाँयग भगवानराः ओंगोलरे जमा होड़कू गारबारकेरा। हनालगा तोनोंगीग भगवान एचेरे ओरोकू कता अवेतेरा, ईंग तोनोंगाः कसूर मेरिंग कसूरगरा, माःआन।
नाःआ इया कहियो ओरो होयानेना। जमा होड़कू लबराकू बड़ाँव जुवाःता हों, भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हनन इया, हाँय सनाताये दोहोनता। “ने परबू, आमराः जमा कताकून सनाताय इदा, अरू होड़कू आमकू फड़ियाव हों आम जितावबाः जुवाःताम।”