2 दो हना अयूमकेडखन ईसू हँकू एचेरेय कताया, “अपे चेले माःआनपे ओंगोलतना, नाःआ इयाःआ बिपइत हँकुःआ गलीली होड़कू जीवरे होयानेना अते हँकू एटाः गलीलरिकुःआ होड़कू अते बगराकू कसूरतेरा जा?
दो हंडाकू दोहोना हँकू अते अदोम होड़कू ईसू एचेरे गलील छतररिकुःआ होड़कू बदीरेकू कताया, तोनोंग तोनोंग होड़कू भगवानराः ओड़ाःरे बलिदानकू देगा हनमेला मरंग हातपात होड़ पिलातूस हँकुःआ होड़कूय एचे ञेड एंडातेडकुःआ, माःआन।
ईंग अपे सुदायिंग कतायतना, नान इया कोवान। अपे हों कसूर अते जीव मेरपे कुदागे होले अपे हों नान इयापे लाय जुवाःता।
अपे नान इयापे ओंगलेतना जा, सीलोमराः उसूल अगुरा ओड़ाः अठारहगोटोंग होड़कू चोटरे रूबनेना अरू हँकू तेन गोएगयानकू दो, हँकुःआ होड़कू एरुसलेमरिकुःआ एटाः होड़कू अते बगराकू कसूरतेरा, जा? नान इया कोवान।
दो चेलाकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेड, “ने गुरुजी, नाँयग होड़ अनँयगराः कसूरते जा एंगात अपातराः कसूरते अंधाय जनमावनेना?”
हंडाकुःआ होड़कू बींग पउलूसराः तिःईरे वकातोकू ञेलतिरिया दो अँननकू अँकू कता होड़ेंगा, “नाँयग होड़ दो ञेड एएंडा होड़ हवे। नाँय समुंदर अते बनसाव उडुंगकियान अते हों फड़ियावदार देबी जीयत ओरोय दोहो ओवातिरिया।”