56 ने बार जीव ओंगोल होड़कू, सेरमो अरू ओत ञेलवाडखनपे सुदीगोडता करा इया होयाःता, हना। मनदो नाःआ जूगराः बदीरे चिला लगा मेरपे बुझाव अवेनतना?
दो हनमेला ईसू कतातेरा, “ने सेरमो देस अरू चउंदीसरीग मालिक, ईंगरीग अपांग भगवान, ईंग आमिंग धनियाबादतना। आम नाःआ कताकून, कनहूनदारकू अरू सुदीदारकू अतेम ओकोतेरा अरू लइंकू इया होड़कू एचेरेम उदुःकेरा।
मनदो निंदावा बदरी लाल अरू धुः-धुमइल दोहोन दो अपे कतायता, तिसिंगाः दिन ओरो ढोपो इदा, माःआन। नाःआ इया अपे दिन बदीरे रितापे सुदीबाःगोडता। मनदो नाःआ जूगरे भगवान चिलाय एचेयतना हनाराः चिनहा अपे ओरोपे कता उदुः अवेतेरा।
हनालगा अपे गरीब होड़कू लगा तोनोंगाः संघरापे एमे मेला, एटाः होड़कू उदुःकेडखन अलोपे एमेय। पचघुचिया होड़कू अरजी ओड़ाःकूनरे अरू दोफा दूरकूनरे गरीब होड़कूकू संघरावाता, जेमहा एटाः होड़कू अँननकूकू मान मरजइत। अपे ईंगपे अयूम! हँकू हनाराः जमा इमानकू पवावयान।
मनदो भगवान तोल दोहोतेरा हना बेलारे हाँय अनँयग बेटात नाःआ चउंदीसरेय वारतिरिया अरू हाँय मी होड़ अइमी एचेरेय जनमावनेना अरू नियम मनाः घड़ीने दोहोना।