34 आमराः मेड देहराः ढिबरी इया इदा। आमराः मेड नपाय दोहोन दो जमा देह मरसलरे दोहोनता। आमराः मेड बेलूर दोहोन दो जमा देह अंदरारे दोहोनता।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हनन इया होयाः लगा, हँकुःआ होड़कू ईंग एचेयता हनाकू ञेलकेः दो हनाकू बुझाव अवेकुःआ अरू अयूमकेडखनकू सुदीबाःकेःआ। बुझावकुः होले कसूर अते जीवकू कुदाकेःआ अरू भगवान हँकूराः कसूरकूने बराव एंडाकेःआ।”
लुभी, बेलूर बुता, अडिग, बेलूर घुड़ी, इरा, ओपता बड़रा, बड़वार अरू बुयांगतो होयाःता।
अपेराः मेड इदान हों अपे मेरपे ञेञेलतना, अरू लुतूर इदान हों अपे मेरपे अअयूमतना। ईंग पाँच हजार होड़कू लगा पाँचगोटोंग रुटी डुंडिगवाडखनिंग हटिंगवातेडकुःआ, हना अपे मेरपे उहियारगेतना जा? हनमेला अपे तुमिन दउड़ा रुटी पेरेगवाडखनपे रेमतेरा?” हनते हँकू कतातेड, “बारहगोटोंग दउड़ारे।”
आम जीवरे मरसल इदा, हना मरसल अलो अंदरागुः लगा सवासितीम दोहोन।
नुँहू परबू आमे डंडियावता। आम अंधा जुवाःता अरू तोनोंग बेला वरी बेर हों ओनोरोम ञेल अवेतेरा।” हननमेला हाँयराः मेड अंदरायान अरू हाँय हना अगी नाःआ अगी तोनोंगीग हाँय तिःईरे साबकिडिगखन एचे सेनेगेय लगाय टमडाःआ।
सगर दिन हँकू भगवानराः ओड़ाःरे संगइती लगा मिनीकियानखनकू जुमाःआ। हँकू ओड़ाःरे रुटीकू डुंडीगा अरू मिनी जीव अरू बहालतेकू जोम इदीया।
जेमहा हँकू ईंग बदीरेकू सुदी अवेय अरू अँनकूराः कसूर अड़ाःकेडखन अंदरा दूर अते मरसल अगीकू वेग अरू कलउराः आड़ अते भगवान अगी जीवकू कुदा अवेय। नाःआते भगवान हँकूराः कसूरे बराव एंडाता अरू ईंग एचेरे बिसवासकेडखन एचे सुदकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू सुदा इताडदारकू होयाःता।
अलिंग नपाय इंदरीते बहालगुः घड़ीनलिंग कतायतना, चउंदीसरे, बिसेक अपे सुदा अलिंगराः लूर-नेवन भगवान जुकूर, सुद अरू सताय इदा। अरू अलिंग अँननलिंगराः कनहूनते कोवान, मनदो भगवान मयावाडलिंगा हनानाः अतेलिंग जियाःतना।
अपे सुधिया अरू सुद जीवते मसीपे दुलारतना। दो बींग, हववा अडिगतेडखने बहकावतिरिया, हनन इया मसीराः हना दुलार अते लबरा चेडदार होड़कू अपेकू बहकावगोडता माःआनतिंग बोरतना।
नाःआ चउंदीसरीग देवता, कलउ बेगर बिसवासी होड़कूराः जीवे अनंदरागोतेडा। ननानाः अते भगवानरीग सिरामइत मसी अगम मरंग इदानिया माःआन उदुःगेयता हना नपाय सरवनराः मरसल अँकू जीवरे मेरकू अटकार अवेयता।
जेमहा परबू ईसू मसीरीग अगम मरंगीग अपात भगवान, अपे सेरमो देसराः कनहूने एमेवापे लगा अरू अनउर नपायते हाँयपे सुदी अवे लगा अनँयगराः कताकूने उदुःवापे।
ने सेवकियाकू, अपे ईसू मसीराः कतापे मनाःता हनन इया, अपेरिकुःआ मालिककूराः अकूस मनाः घड़ीन हँकूराः कता मिनी जीवतेपे मनाः।
ने सेवकियाकू, अपेरिकुःआ मालिककू अपेकू ञेलता, हनमेला एकला अहापे बुता बोनाः। मनदो अपे मिनी जीवते परबूराः अकूस मनाः घड़ीन हँकूराः जमा कताकूनपे मनाः।