78 भगवान अगम सोगादार इदानिया। हनालगा हाँय सेरमो अते बेर उडुंगगुःता हनन इया अबू लगा मरसले एमेता,
“भगवान चउंदीसरिकुःआ होड़कू सुदा मुरुक दुलारकेडखन अनँयगरीग मिनीटोंग बेटाते एमेगोतेड, जेमहा हाँय एचेरेकू बिसवासगे हँकुःआ होड़कू अहाकू लायगुः, मनदो ओरो टुटीगनेना हना जीवकू पवाः।
अरू मरसलरे जमा जिनिसकून नपायतेबू ञेलता। हनालागा नाःआ इयाबू कतायता, “ने अपीगतो होड़कू, बेरेडपे! अरू गोएगतो अतेपे जियाव रिमुः, दो मसी अपेराः जीवरे मरसले एमेवापेता।”
ईसू मसी अपेय दुलारकेरा हनन इया, ईंग हों अपेयिंग दुलारतना, अरू अपे ञेल लगायिंग उंभरावयना। नाःआ कता सताय हवे माःआन भगवान सुदीयतना।
ईसू मसी अपेय कता-बहालकेरा अरू हाँय दुलारकेडपेखन अपेराः जीवे हड़ियाड़केरा। सुद बिरुवा अपेय मिनी जुमूटकेडपेःआ अरू अपे अँननपे अपे सोगा होड़ेंगतना अरू मया होड़ेंगतनापे।
अपे भगवानरिकुःआ सुद अरू सुनावतो निकता होड़कू इदानपेःआ। हनालगा सोगादारकू अरू देनहारकू अरू हुडिंग ओंगलुः होड़कू अरू सहाव अवेय होड़कू अरू सुधा होड़कू इया अपेराः लूर नेवन होयाः लगा इदा।
नाःआते अले सुनुदीबाःगेतनाले, भगवानराः बड़रा कता होड़कूराः कता सताय हवे, माःआन। हँकू ओजाःतेरा हना सरवन तिंगीड घड़ीनपे मनाः। नाःआ सरवन अंदरारे निंदावा वरी मरसल एमेयता हना ढिबरी इया इदा। हनते अंगुः इपील इदानिया हाँयग ईसू मसी, अपेराः इंदरीरेय विड़चेड़ता।
तोनोंगीग होड़ एचेरे जोम जियाः लगा मुरुक इदा अरू हाँय ञेनेलता अनँयग बिसवास वपक बोपोहकू एचेरे जोम जियाः लगा कोवानेःआ। मनदो हाँयग होड़ जोम जियाः लगा तोनोंग कोवानेःआ हाँयग होड़े सोगावडीगखन मेरेय एमेय दो हाँय एचेरे करा इया भगवानराः दुलार दोहोन?
ईंग ईसू, आम नाःआ कताकून जमा कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरेम कता उदुः लगा, ईंगरीग बराहील आम एचेरेयिंग वारकिरिया। ईंग दाऊद राजारीग डइड़-पखुड़ा अरू नइड़-बाँस होड़ हवे, अरू ईंग टेडेगता हाँयग अंगुः इपील हवे।”