60 हनते एंगात कतातेरा, “कोवान! नाँयराः ञाव दोहोनता एहुना।”
मनदो मरियम लँइग अरीने जनमावगेय वरी, उसूप हाँय सुदा मेरेय गेतेगा। दो लँइग होयानेन तयोमरे उसूप हाँयग लँइगराः ञाव ईसू माःआने साबतेरा।
सेरमो देसरीग बराहील हाँय सुदाय बड़रानेना, ने जकरिया, भगवान आमराः अरजीय अयूमकेरा। हनालगा आम अलोम बोर। आम अइमी इलिसिबाके मी होड़ हेरेल होन होयाःता अरू हाँयराः ञाव एहुना माःआनमे साब।
हँकू हाँय एचेरेकू कतातेड, “आम ओड़ाःरिकुःआ तोनोंगीगराः ञाव नाःआ इया कोवानेःआ।”
दो जकरिया ओजाःगे लगा तोनोंगाः जिनिसे असेतेरा अरू हनारे नाःआ इयाय ओजाःतेरा, नाँयराः ञाव दोहनता एहुना, माःआन। हनाते जमाकू बयावयानकू।