49 सुद इदानिया हाँयग अगम जंगरदार भगवान ईंग लगा मरंग मरंग बुताय बुताकेरा। हनालगा नुँहू वरीते दरवाःआ पिड़हिरिकुःआ होड़कू ईंग बदीरेकू कतायता, भगवान भलावातेडिया, माःआन।
अरू ईसू हँकूय वारगोतेडकू। हनते हँकुःआ भूतकू हाँयग होड़ अते उडुंगकियानखन बार हजार सुकरीकू एचेरेकू बोलोयान। दो सुकरीकू दरा अते बतकाव उतरावनेनखन समुंदररेकू बोलो बुडावयान।
हाँय अनँयगरीग हड़वाहीन इया ईंगे मयावारिंगा। हनालगा ईंगराः जीव बहालगुःतना।
भगवानकू मनावता हँकुःआ होड़कूरिकुःआ नइड़-बाँस होड़कू हाँय सोगागोड ञवनता।
तुमिनबू असे अवेयता अरूबू ओंगोल अवेयता, हना अते मुरुक बगरा, अबू जीवरे अनँयगराः जंगरतेय एनेचे अवेयता,
ने परबू, इये आम सुदा ओरोय बोरोनेना, अरू आमराः ञाव इये ओरोय जागतेरा? अनम एकला सुद इदानमेःआ। आमराः जमा नपाय बुता होड़कू सुदीगोतेरा, हनालगा जमा जइत होड़कू वेगकियानखन आमकू जागता।”
चइरो जीव-जंतूकूराः छो छोगोटोंग पंकी दोहोना, अरू हँकूराः जमा देह दगलीरे, भितरी अरू बहरी, मेनेड मेड दोहोना। हँकू बेगर लोड़ोनते दिन रइत कता ञवना, “सुद इदानिया, सुद इदानिया, परबू भगवान सुद इदानिया, अगम जंगरदार भाबी भगवान, हाँय दोहोना, अरू नुँहू इदानिया, अरू कुदा वेग लगा इदानिया।”