9 मनदो जमाकू अते मरंग सेरमो देसरीग बराहील मिकाईल हों, मोसेसराः मुरदा लगा कलउ सुदाय लड़ाइ मेला, हाँयग कलउ बदीरे तोनोंगाः ओपता बड़रा मेरेय कतागाड, मनदो हाँय नाःआ इयाय कतातेड, भगवान आमे डंडियावता, माःआन।
हना दूररेकू सेने पारा हँकुःआ होड़कू ईसू कुरूसरे ठोंकावतो ञेलतिरिगखन बोः डोलावकेडखन बेग-हता घड़ीनकू कताया, “अहाँ! आम दो भगवानराः ओड़ाः एचे रूबकेडखन अरू पेय दिनरेम तुलागोडता, जा?
हनमेला नाःआ इया होयाःता। परबू ईसू अनँयग आँयग सेरमो देस अतेय उतराव वेगता अरू हुमइसकेय हुकुमगेता। दो भगवानरीग मरंगीग बराहीलराः अरो अयमुःता अरू मी होड़ भगवानरीग बराहील सोहनाईए ओंगता। हनते गोएगयनाकू हँकुःआ बिसवासी होड़कू मड़ंगकू जियाव रिमुःता।
अपे बेलूर बदलारे बेलूर अपे अहापे कुदागे, अरू तूडपेताकू हना बदलारे अलोपे तुडकू, मनदो हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान नपायगे लगापे अरजीगोड ञवन। ननन इयाःआ बुताकून एचेय लगा भगवान अपेय राःकेडपेःआ, जेमहा अपेराः जीव-जहन हों भगवान नपायगे।
मनदो नँकुःआ होड़कू अते मरंग अरू जंगरदार इदानकुःआ हँकुःआ सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू हों भगवान मड़ंगरे हँकुःआ बेलूर बराहीलकू बदीरे ओपता बड़रा मेरकू कतायता।
हनते सेरमो देसरे लड़ाइ होयानेना। भगवानरीग मरंग बराहील, मिकाईल अरू आँयगरिकुःआ बराहीलकू लाल मरंग बींग सुदा लड़ाइ लगाकू उडुंगनेना। अरू लाल मरंग बींग अरू आँयगरिकुःआ बेलूर बराहीलकू हँकू सुदाकू लड़ाइया।