4 रइत सुदुरुःतना, अरू हनमेला तोनोंगाः बुता ओरोबू एचे अवेतेरा। हनालगा ईंगे वारकेरा हाँयराः बुता दिनीने दिनरे एएचे लगा इदा।
दो हँकू कता कुदातेरा, अले तोनोंगीग बुता लगा मेरकू उदुःवागाडले। हनालगा अले इसने ननंडा इदानलेःआ। दो हाँय हँकू एचेरेय कतातेड, अपे हों सेनेकियानखन ईंगराः अंगूर बगइचारेपे बुता।
ईसू हाँयग तिःई कोकोड़ावतो होड़ एचेरेय कताया, “जमा होड़कू तलारे चड़ाँनमे।”
मनदो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंग अपांग अगीते मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूनिंग एचे उदुःवाडपेःआ। हना अते करा बुता लगा, दिरिते ईंग ञेड एंडा लगापे ओंगलेतना?”
ईंग भगवानराः बुता मेरिंग एचेयतना दो ईंग एचेरे अलोपे बिसवासगे।
दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेड, “मरसल तोनोंग बेला वरी अपे एचेरे दोहोनता। अंदरा रेडपेते मड़ंग मरसलरेपे सेसेनका। अंदरारेय सेनता हाँयग होड़ मेरेय सुदीयता, हाँय करा अगीय सेनतना।
ईंगमे जिमावातेरा हना बुता चनाबाबाःगोतेडिंग अरू नाःआते आमिंग एचे मान मरजइतकेरा।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंगे वारकेरा हाँयराः ओंगोल इयायिंग सेन अरू बुतायिंग बुता पुराव। ननानाः हवे ईंगराः जोम जिनिस।
दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे ईंगपे अयूम! बेटात अनँयग आँयते तोनोंगाः ओरोय एचे अवेतेरा। मनदो हाँय अपात एचेतेय ञेलता हनानाः एकला हाँय एचेयता। अपात एचेयता, हनन इया बेटात होंय एचेयता।
“बुता पुरावगे लगा अपांग ईंग एचेरेय जिमाःतेरा अरू नुँहूयिंग एचेयतना, हना बुता पुरावगे लगा अपांग ईंगे वारकेरा। नाःआ ईंग बदीरे हिदइत इया दोहोनता अरू एहुनाराः हिदइत अते मरंग इदा।
दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेड, “ईंग तोनोंग दिन वरी अपे सुदायिंग दोहोनता अरू हना तयोमरे ईंगे वारकेरा हाँय एचेरेयिंग सलाव जुवाःता।
अलिंग ञेलकेरा अरूलिंग अयूमकेरा हना कता बदीरे अलिंग कलेकाल ओरोलिंग दोहोनेना।”
हनालगा अबू जमाकू सुदा होया अवेन हनामिन, बिसेक बिसवासी होड़कू संघरागोड ञवन लगा इदा।
नाःआ जूगरे मुरुक बेलूर कताकून होयाःता। हनालगा अपे सगर बेलापे उपियोतगे।
बेगर बिसवासी होड़कू सुदा नपाय ओंगोल बुझाः घड़ीन अपेराः लूर-नेवन होयाः लगा इदा। अरू जमा बेला हँकू लगा नपाय बुता एचेय लगा सपड़ावतोपे दोहोन।