38 हनते हाँय कताया, “ने परबू, ईंग बिसवासगेतानिंग।” हनते हाँय उकुड़ोमनेनखन ईसूय जागतेरा।
नाःआ अते डोंगारेकू दोहोना हँकुःआ चेलाकू उकुड़ोमनेनखन ईसू एचेरेकू कताया, “सनातायरे अनम हवे भगवानरीग बेटा।”
हँकू ईसूकू ञेलतेरा दो, हँकू हाँयकू सलामतेरा। मनदो अदोम चेलाकू मेरकू बिसवासगाड।
मनदो हँकिन सेनेन सेन मेला ईसू हँकिन सुदाय जुमावनेना अरूय कतातेड, “सलाम।” हँकिन हाँय एचेरेकिन सेनेडा अरू हाँयराः काट साबतेडखन हाँयकिन जागतेरा।
दो मी होड़ कुड़गा होड़ हंडाय वेजेडा। हाँय ईसू परनामतेडखने कताया, “ने परबू, आम चहाःतना दो आम ईंगमे नपायगोड।”
दो हँकू हाँय जागतेडखन एरुसलेम अगी मुरुक बहालतेकू कुदा वेगयान।
दो तोमा कतातेड, “ने ईंगरीग परबू अरू भगवान।”
दो ईसू कतातेड, “ईंग नाःआ चउंदीसरे होड़कू फड़ियाव लगायिंग वेगकिया। नाःआ अते मेरकू ञेञेलतना हँकुःआ होड़कू ञेलता अरू ञेञेलतना हँकुःआ होड़कू अंधा जुवाःता।”