25 दो हाँय कता कुदातेरा, “हाँय कसूर होड़ हवे जा ना लवे, हना ईंग मेरिंग सुदीयतना। ईंग नाःआयिंग सुदीतना, ईंग मड़ंग मेरिंग ञेञेला, मनदो नुँहूयिंग ञेञेलतना।”
मनदो हाँय कता कुदातेरा, “ईंगे नपायतेरा हाँयग होड़ ईंग एचेरेय कतातेरा, आमराः पटिया रेमकेडखनमे सलाव जुवाः, माःआन।”
हनते हँकू मड़ंगरे अंधाय दोहोना हाँयग होड़ अरू राःतिडीगखनकू होंबरेया, “भगवानमे मान मरजइत। अले दोले सुसुदीतना हाँयग होड़ कसूर होड़ हवे।”
हनते हँकुःआ होड़कू अरूकू होंबोरतेरा, “आमराः मेड करा इया नपाययना? हाँय करा इयाय एचेतेरा?”
दो हाँय हँकू एचेरेय कतातेरा, “हाँय ईंगराः मेडे नपायकेरा। अरू अपे हाँय करेयीग होड़ हवे, हना अपे मेरपे सुसुदीतना दो नाःआ बयाव जुवाः इयाःआ कता हवे।
भगवानरीग बेटात एचेरेय बिसवासगेतना हाँयग होड़ अनँयग जीवरेय सुनुदीयतना भगवानराः हिदइत सताय हवे माःआन। भगवानराः कता मेरेय मनाःता हाँयग होड़ ओंगलेता, भगवान लबरातना, माःआन अरू भगवान आँयग बेटात बदीरेय कताकेरा हना कता हँकू मेरकू बिसवासगेतना।