20 दो हँकिन कतातेड, “अलिंग सुनुदीयतनालिंग नाँय दो अँननलिंगरीग बेटा हवे अरू अंधाय जनमावनेना।
दो ईसू हाँयग लँइगरीग अपात एचेरेय होंबोरतेडा, “नाँयराः नाःआ इया तुमिस वरीते होयाःतना?” अपात कताया, “लनँइग वरीते होयाःतना।
हँकू हँकिन एचेरेकू होंबोरतेड, “नाँय अबारीग बेटा हवे जा? ननाँय हवे जा अंधाय जनमावनेना हाँय? दो नाँय करा उड़ी नुँहूय ञेञेलतना?”
मनदो नाँय करा उड़ी नुँहूय ञेञेलतना अरू इये नाँयराः मेडे नपायकेरा, हना मेरलिंग सुसुदीतना। नाँय लँइग कोवाया। हनालगा अपे अनँयग एचेरेपे होंबरे। आँयग बदीरे अनँयग उदुःगेता।”