29 ईंगे वारकेरा, हाँय ईंग सुदा इदानिया। हाँय मंजूरवाता हना बुता सगर सइटिंग बुतागोड ञवनता। हनालगा हाँय ईंग, एकला मेरेय अड़ाःगींगता।”
पतरस नाःआ इयाय कनकता मेला मीटोंग विड़चेड़तो बदरी हँकू दाब रेडगोतेडकू अरू हना बदरीते भगवानराः बड़रा अयूमनेना, “नाँय ईंगरीग दुलार बेटा हवे, नाँय बदीरे ईंग मुरुक बहालते इदानिंगा। नाँयराः कतापे मनाः।”
मनदो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “नुँहू नाःआ इया होनोयाः ओवामे। भगवान एचे लगाय ओंगलेतना, हना होयाः लगा नाःआ इयालंग एचेय दो नपाय दोहोनता।” हनते एहुना ईसूराः कताय मनावयान।
अरू सेरमो होरते बड़राय अयूमतेरा, “नाँय ईंगरीग दुलार बेटा हवे अरू नाँय सुदा राजू इदानिंगा।”
मनदो अपांग ईंग एचेरेय हुकुमकेरा, हनानाः इयायिंग एचेयता। नाःआते चउंदीसरिकुःआ होड़कू सुदीगोडता, ईंग अपांगिंग अलार-दुलारता, माःआन। दोबू अबू रिमुः अरू नानतेबू सेन।”
ईंग, ईंग अपांगराः हुकुमकूनिंग मनाःता अरू हाँय सुदा ईंग अलार-दुलारगोड ञवनता, हनन इया अपे ईंगराः हुकुमकूनपे मनाः दो अपेयिंग अलार-दुलारगोड ञवनता।
ईंगपे अयूम! अपे जमाकू सितिर-बितिर जुवाःता अरू ईंग अड़ाः एंडाकेडखन अपे अँनपे अपेराः दूरपे सलाव जुवाःता हना बेला निचकाःतना। मनदो ईंग अपांग ईंग सुदा इदानिया, हनलगा ईंग ओरोयिंग एकलानेना।
ईंगमे जिमावातेरा हना बुता चनाबाबाःगोतेडिंग अरू नाःआते आमिंग एचे मान मरजइतकेरा।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंगे वारकेरा हाँयराः ओंगोल इयायिंग सेन अरू बुतायिंग बुता पुराव। ननानाः हवे ईंगराः जोम जिनिस।
“ईंग इनिंग ईंगते तोनोंगाः मेरिंग एचे अवेयता। ईंग भगवान अगीतेयिंग अयुमेता हनन इयायिंग फड़ियावकूता। ईंग इनिंग ओंगोल इया एचेय लगा मेरिंग चहाःतना, मनदो भगवान ईंगे वारकेरा, अरू हाँयराः ओंगोल इया एचेय लगायिंग चहाःतना। हनालगा ईंगराः फनड़ियाव सताय इदा।”
हनालगा अपांग भगवान ईंग एचेरेय जिमाःकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू ईंग एचेरेकू वेगता अरू हँकू तोनोंग बेला मेरिंग कुदाकूता।
ईंग एकला मेरिंग फड़ियावगेता मनदो ईंगे वारकेरा, ईंग अपांग सुदायिंग फड़ियावगेता। हनालगा तोनोंगीगिंग फड़ियाव दो ईंगराः हना फड़ियाव सनाताय होयाःता।
मनदो ईसू मसी ईंग सुदाय दोहोना अरू हाँयराः जमा सरवन बेगर एहूदाकू एचेरे परसार उदुःगे लगा हाँय ईंगे संघरावातेडिंगा अरू गुजुःराः दूरतेय बनसावतिरिंगा।
भगवान आम सुदाय दोहोन अरूय मयावाम।
दो हाँय अबूराः अबड़ाव जीव-जहन बदीरेय सोगा अवेवाबूता। हनालगा अबू कबुलाःता हना बिसवासरे बड़ियाड़बू दोहोन,
इनीसू हमा अबू जुकूर मरंग मूक पुजउरी। हाँय सुद अरू बेगर गारबार अरू बेगर कसूरीग इदानिया। नुँहू हाँय सेरमो देसरे मुरुक मान मरजइत सुदा इदानिया।
ने ईंगरिकुःआ लइंकू इया होड़कू, अपे अहापे कसूरगे लगा ईंग नाःआ कता अपे लगा ईंग ओजाःगेतानिंग। मनदो तोनोंगीग होड़ कसूरगे दो, बेगर गारबारीग ईसू मसी अबूराः कसूर बराव एंडागे लगा उकील इया अपात भगवान एचेरे इदानिया।
अबू भगवानराः हुकुमकूनबू मनाःता अरू हाँय ननायगुःता हनानाःबू एचेयता दो अबू तोनोंगाःबू असेयता हान, भगवान अबू लगाय एमेयता।