25 दो हँकू हाँय एचेरेकू होंबोरतेड, “आम इये हवे?” दो ईसू कतातेड, “ईंग मड़ंग वरीते अपे एचेरेयिंग कता अगूयतना, हना नुँहू होयिंग कतायतना।
“आम सडावदार मसी हवे दो, अले एचेरेम कताय।” दो ईसू कताया, “ईंग अपे एचेरेयिंग कताय दो, अपे ईंगराः कता ओरोपे बिसवासतेरा।
एरुसलेमरिकुःआ एहूदाकू बतिसमा एमेयीग होड़ एहुना एचेरे भगवानराः ओड़ाःरिकुःआ पुजउरी होड़कू अरू लेवी होड़कूकू वारगोतेडकू अरूकू एचे होंबरतिडिया, आम इये हवे, माःआन।
हनते हँकू हाँय एचेरेकू होंबोरतेड, “अले उदुःवालेमे आम इये हवे, जेमहा नाःआते आम एचेरेकू वारकेडलेःआ, हँकुःआ होड़कू एचेरे तोनोंगाःले कता उदुः अवे। आम अनम बदीरे चेले माःआनमे कतायतना?”
हनमेला एहूदाकू हाँय चँड़ा रेडतिडिगखनकू होंबरेया, “अलेराः जीव तुमिनमे बार बंटागेता? आम मसी हवे दो अले एचेरेम कता उदुःबाःगोड।”
अरू गड़ही पेंदारेय बोलोयान अरू ईसू एचेरेय होंबोरतेरा, “आम करेयीग हवे?” मनदो ईसू तोनोंग माःआन मेरेय सालगान।
हनते ईसू होड़कू एचेरे अरूय कताया, “चउंदीसराः मरसल ईंग हवे। ईंग देहोरे वेगता हाँयग होड़ अंदरारे मेरेय सलाःता, मनदो हाँय जीव एमेता हना मरसले पवाःता।”
अपे ईंगपे अयूम! ईंग हवे, माःआनिंग कतातेरा हना कता अपे मेरपे बिसवासगे दो कसूर अरू गारबारतेपे गोएग जुवाःता। हनालगा ईंग मड़ंगरे अपे एचेरेयिंग कतातेरा, कनासूर कसूररेपे गोएग एंडा जुवाःता।”
अपे बदीरे मुरुक कताय लगा अरू फड़ियावगे लगा इदा। मनदो ईंगे वारकेरा हाँय सताय इदानिया अरू ईंग हाँय अतेयिंग अयूमकेरा हनानाः कताकून चउंदीसरिकुःआ होड़कू एचेरेयिंग कतायतना।”