24 अपे ईंगपे अयूम! ईंग हवे, माःआनिंग कतातेरा हना कता अपे मेरपे बिसवासगे दो कसूर अरू गारबारतेपे गोएग जुवाःता। हनालगा ईंग मड़ंगरे अपे एचेरेयिंग कतातेरा, कनासूर कसूररेपे गोएग एंडा जुवाःता।”
मुरुक बगरा होड़कू ईंगराः ञावते अपे एचेरेकू वेगता अरूकू कतायता, ईंग मसी हवे, माःआन अरू हँकू मुरुक होड़कूकू अडिगगोडकूता।
मुरुक होड़कू ईंगराः ञावते अपे एचेरेकू वेगता अरूकू कतायता, ईंग हनाँय हवे। अरू हँकू मुरुक होड़कूकू अडिगकूता।
नाःआ सरवनकू बिसवासकेडखन बतिसमाकू गोःता, हँननकुःआ होड़कू भगवान सडावकूता। मनदो मेरकू बिससवासगेता, हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियाकूताय।
दो ईसू कताया, “तोनोंगीग अपे अहाकू बहकाव अवेपे लगा सवासितीपे दोहोन। मुरुक बगरा होड़कू ईंगराः ञावते अपे एचेरेकू वेगता अरूकू कतायता, ईंग हनाँय हवे, माःआन। अरूकू कतायता, चउंदीस टुटीगगुःराः बेला सोदोरयना, माःआन। मनदो अपे हँकू तयोम अलोपे सेन।
हना कता होयाः अते मड़ंग ईंग अपे एचेरेयिंग उदुःगेतना, अरू हना होया जुवाः दो अपे बिसवासगेता ईंग हनाँय हवे माःआन।
हाँय एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू डंड मेरकू पवाःता, मनदो हाँय एचेरे मेरकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू डंडकू पवाःता। हँकुःआ होड़कू भगवानरीग मिनी होड़ बेटात एचेरे मेरकू बिसवासगाड। हनालगा हँकुःआ होड़कू डंडियावकू लगा भगवान एटाःकेडकुःआ।
बेटात एचेरेय बिसवासगेता हाँयग होड़ ओरो टुटीगनेना हना जीवे पवाःता। मनदो बेटाते आड-बेकारवाता हाँय, ओरो टुटीगनेना हना जीव ओरोय पवावनेना अरू भगवान हाँय सुदा मुरुक रीसतोय दोहोनता।”
दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेरा, “नुँहू आम सुदाय बुतुड़ुतना, हनाँय ईंग मसी हवे।”
हनते ईसू हँकू एचेरे अरूय कतातेड, “ईंग सलाव जुवाःतनिंग अरू अपे ईंगपे ञामता। ईंग सलाःतना हना अगी ओरोपे वेग अवेनेना अरू कनासूर कसूररेपे गोएग एंडा जुवाःता।”
दो हँकू हाँय एचेरेकू होंबोरतेड, “आम इये हवे?” दो ईसू कतातेड, “ईंग मड़ंग वरीते अपे एचेरेयिंग कता अगूयतना, हना नुँहू होयिंग कतायतना।
हनते ईसू कतातेड, “अपे मनुवारीग बेटात कुरूसरेपे देगगेय दो अपे सुदीगोडता हनाँय इनिंग हवे, माःआन अरू ईंग इनिंगते तोनोंगाः मेरिंग एचेयता। मनदो ईंगरीग अपांग भगवान चेडगींगता हनानाःयिंग कता उदुःता।
हनते ईसू कतातेड, “अयुमेपे! इबराहीम जनमावगुः अते मनाड़ंग वरीते ईंग इदानिंगा।”
नाःआ चउंदीसरे होड़कू सडाः लगा अरू एटाः ञाव कोनोवानेःआ अरू अबू सडाव अवे लगा हाँय अड़ाःकेडखन तोनोंगीग एटाः होड़ कोवाया।”
भगवान अपेय कता उदुःवाता हना कता नपायपे अयूम ठुड़ावगे। चउंदीसरे होड़कूय सेतावतेरा हाँयगराः कता मेरकू मनावगान, हँकुःआ होड़कू मेनेरकू बनसावगान। दो सेरमो देस अते अबूय सेतावतना हाँयराः कता मेरबू अयूम ठुड़ावगे दो, अबू बनसाव अवेनता जा?
भगवान अबूय सडावता हना मुनुरुक मरंग सरवनबू आड-बेकारवा दो, करा इयाबू बनसाव अवेनता? नाःआ सडावराः सरवन मड़ंगरे परबू ईसू कतातेरा, अरू हाँय अतेकू अयूमतेरा हँकुःआ होड़कू हना सरवन सताय हवे माःआनकू पनकियाबाःगोतेरा।