36 अपे ईंगपे ञाम दो ओरोपे ञाम अवेतिरिंगा, अरू ईंग इदानिंगा हना ततेररे अपे ओरोपे सेने अवेतेरा, माःआन हाँय कताकेरा नाःआ कताराः मतलोब चिला हवे?”
दो होड़कू हाँय एचेरेकू कतातेरा, “अले भगवानराः कागद अतेले अयूमकेरा, मसी सगर सइट वरीय दोहोनता। दो मसी अरू मनुवारीग बेटात मिनी इदान होले, आम करा उड़ीम कतायतना, मनुवारीग बेटात ओत अतेकू रेनेमेयता, माःआन? दो मनुवारीग बेटात इये हवे?”
ने ईंगरिकुःआ लइंकू, गुनहोन बेला वरी अपे सुदायिंग दोहोनता। अपे ईंगपे ञामता, अरू ईंग एहूदा मूक होड़कू एचेरेयिंग कतातेरा हनन इया अपे एचेरे होयिंग कतायतना, ईंग सेनता हना ततेररे अपे ओरोपे सेने अवेतेरा।
दो निकुदिमूस होंबोरतेरा, “ओहरे! तोनोंगीग होड़ डोकरायान दो हाँय करा इया अरूय जनमाःता? तोनोंगीग होड़ अनँयग एंगातराः दोंगे पेंदारेय कुदा बोलोकियानखन अरू मी तुरहाय जनमाव अवेनता जा?”
दो निकुदिमूस होंबोरतेरा, “नाःआ दो करा इया होयाःता?”
ईसू नाःआते गुनहोन मड़ंगरेय कतातेरा, सेरमो देस अते उतरावकिया हना रुटी, ईंग हवे। हनालगा एहूदाकू हाँय बदीरेकू कुरबुराःआ।
हनते एहूदाकू अँननकू अँकू अड़ा-चउकीनेनखनकू कताया, “नाँयग होड़ अनँयग मास करा उड़ी अबू जोम लगाय एमेयता?”
ईसूरिकुःआ चेलाकू अते मुरुक बगरा होड़कू नाःआ कताकून अयूमतेडखनकू कताया, “नाःआ कता ओरोबू अयूम पसाव अवेतेरा। दो इये मनाव अवेनता?”
अपे ईंगपे ञाम दो ओरोपे ञाम अवेतिरिंगा। अरू ईंग इदानिंगा हना ततेररे अपे ओरोपे सेने अवेतेरा।”
हनते ईसू हँकू एचेरे अरूय कतातेड, “ईंग सलाव जुवाःतनिंग अरू अपे ईंगपे ञामता। ईंग सलाःतना हना अगी ओरोपे वेग अवेनेना अरू कनासूर कसूररेपे गोएग एंडा जुवाःता।”
सुद बिरुवा तोनोंगीग होड़ एचेरे मेरेय दोहोन दो, हाँय सुद बिरुवाराः कताकून मेरेय मनाःता अरूय एरांगवाता। सुद बिरुवा एकला भगवानराः कताकूने एचे सुदीकूता। हनालगा हँकुःआ होड़कू हना कताकून मेरकू बुझाव अवेनता।