64 ईसू मनाड़ंगतेय सुदीकेरा, ईंग एचेरे इये इये मेरकू बिसवासगेता अरू इये ईंगे एचे साबिंगता, माःआन। हनालगा हाँय कतातेरा, अपे अते अदोम होड़कू ईंग एचेरे मेरपे बिसवासगेतना, माःआन।
सिमोन कनानी, अरू तयोमरे ईसूय एचे साबतेरा हाँयग जूदा इसकरियोती।
मनदो अपे ईंगरिकुःआ भेड़ाकू ना लवे। हनालगा अपे ईंगराः कता मेरपे बिसवासगेता।
होनोयाः लगा दोहोना हना जमाकून ईसू सुदीतेरा अरू हँकू एचेरे सेनेडखने होंबोरतेडकुःआ, “अपे इयेपे ञामतना?”
मनदो ईंग सुदीयतना, अपे एचेरे भगवानराः दुलार कोवानेःआ, माःआन।
मनदो ईंग अपे एचेरेयिंग कतातेरा, अपे ईंगपे ञेलकेरा। हनारे हों मेरपे बिसवासगींगतना।
ईसूरिकुःआ चेलाकू अते मुरुक बगरा होड़कू नाःआ कताकून अयूमतेडखनकू कताया, “नाःआ कता ओरोबू अयूम पसाव अवेतेरा। दो इये मनाव अवेनता?”
ईसूरिकुःआ चेलाकू अँननकू अँकू कुरबुराःआ, हना सुदीतेडखन ईसू हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “नाःआ कता अते अपेराः जीव हुडिंगयना जा?
हना तयोमरे ईसूरिकुःआ मुरुक बगरा चेलाकू हाँय अड़ाःतेडखनकू कुदायान।
हनते ईसू अरूय कताया, “अपे नानाः ओतरिकुःआ होड़कू हवे अरू ईंग सेरमोरीग हवे। अपे नाःआ चउंदीसरिकुःआ होड़कू हवे अरू ईंग ना लवे।
अपे हाँय मेरपे सुदीगेयतना, मनदो हाँय ईंग सुदीयतना। हाँय मेरिंग सुदीयता माःआन ईंग कताकेःआ होले ईंग अँननपे इयायिंग लबराकुःआ। मनदो हाँय ईंग सुदीयतना अरू हाँयराः कता इयायिंग सलाःतना।
जूग परिया अते होड़कूय एचे सुदीकूता, अरू जमाकूनिंग एचेयता ईंग परबू भगवान नाःआ इयायिंग कतायतना।”
भगवान मनाड़ंगतेय सुनावकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू आँयगरीग बेटा ईसू मसी इया होनोयाः लगा जूग परियातेय ओंगोल दोहोकातेरा, जेमहा ईसू मसी जमा बिसवासी होड़कूरीग वगातुकूय बड़ाँव जुवाः।
मनदो भगवान मीटोंग बड़ियाड़ नेवे तुलाकेरा। अरू हनारे नाःआ बड़रा मोहोर इया ओजाःतो इदा, परबू अनँयग होड़कूय सुसुदीतना, अरू ईंग परबूरीग होड़ हवे माःआने कतनता हाँयग होड़, जनामा कसूर अड़ाःगे लगा इदा।
भगवान तुलाकेरा हना जमा सकालाः हाँय अते ओकोत कोवानेःआ। जमाकून हाँय मेडरे ञेल पुरुःता इया इदा, अरू हनाँय एचेरे अबूके आभा एएमे पराःता।