63 भगवानराः सुद बिरुवा जीवे एमेता, मनदो मनुवाकू अते कहिसाः मेर होयाःता। ईंग कतातेरा हना सरवन भगवानराः सुद बिरुवा अगीतेयिंग कतातेरा अरू हनानाः कता अपे लगा जीव एमेयता।”
अपात गोएगतो होड़कूय जियाव रेमा, हनन इया बेटात हों हाँय चहाःता हँकुःआ होड़कू जीवे एमेवाकूता।”
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “ने परबू, अले इये एचेरेले सेन? ओरो टुटीगनेना हना जीवराः सरवन दो अनम एचेरे इदा।
हँकू एचेरेय कतातेरा, “दूपे, अपे भगवान ओड़ाःरेपे सेन अरू हंडा चड़ाँकियानखन नाःआ नँवा जीवराः कताकून जमा होड़कू एचेरेपे कता उदुःगे।”
दो तोनोंगीग होड़ बिसवासगे लगा इदान दो, हाँय मड़ंगरे मसी बदीरे नपाय सरवन अअयूम लगा इदा।
आम मी होड़ एहूदा होड़ मोसेसराः नियम इयाम सलाः दो, खतनाराः रिती-बिधीते आमके नफा इदा। मनदो आम नियम इया मेरेम सलाः दो, आम मेरेय खतनागना हनाँयग बेगर एहूदा होड़ अते नपाय कोनोवामेःआ।
अबू ईसू मसीरिकुःआ होड़कू हवे। हनालगा भगवानराः बिरुवा नँवा जीवे एमेकेरा अरू हाँय अबू कनासूर जीवते एचे अड़ाःकेडबूखन गुनुजुःतेय सडावकेडबुःआ।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, “भगवान मड़ंगीग मनुवा आदम एचेरे साँसे ओंगगोतेड अरू हाँय जीयत होड़े बड़ाँवनेना,” मनदो टुटीग आदम ईसू हवे अरू हाँय जीवे एमे कुदावाबूता।
अबू सुद बिरुवा अगीते नँवा जीवबू पवावकिया दो, हाँयराः अगुवाइते सनालावगोड ञवन लगा इदा।
अबू ईसू मसी सुदा मिनी इदानबुःआ दो, खतनान सहे बेगर खतनातबू दोहोन, हनारे तोनोंगाः मतलोब कोवानेःआ। मनदो मइद कता ननानाः हवे, एटाःकू दुलार घड़ीन अबूराः बिसवास उउदुः लगा इदा।
अपे खतनात होड़कू सहे बेगर खतनात होड़कू इदानपे हों अपे बदीरे भगवान एचेरे एटाः इयाःआ ओंगोल कोवानेःआ। मनदो मइद कता ननानाः हवे; ईसू मसीते भगवान अपेराः जीवे नँवागोतेडा।
अले अपे एचेरेले परसारतेरा हना नपाय सरवन होड़कूराः सरवन इया मेरपे ओंगोलगाड, मनदो भगवान कतातेरा हना सताय सरवन इयापे ओंगोलतेरा अरूपे मनाःआ। हननलगा अपे लगा अले भगवानले धनियाबादगोड ञवनतना अरू भगवानराः नाःआ सरवनरेकू बिसवासगेता अपेराः इंदरीरे बुतागोड ञवनता।
देह बड़ियाड़ बड़ाँवगे दो नपाय इदा, मनदो भगवानराः ओंगोल इया जीव बड़ियाड़ बड़ाँः दो हना जमालेःआते ननपाय इदा। नाःआ, चउंदीसराः गुजर मसर लगा अरू गुजुः तयोमराः जीव लगा हों नफा एमेयता।
होड़कू अपे मसीराः चेडतो अते एटाः एटाःकू चेडपे दो, हनारे अलोपे बहकाःआ। जोजोमराः नियमकून मनावकेडखन अपेराः जीवरे तोनोंगाः नफा ओरो होयानेना। मनदो मसीराः मयाते अपेराः जीव बड़ियाड़गुःता।
भगवानराः सरवन जीयत अरू कड़िगाड़ इदा। हना सरवन बनर परोम धार दोहोनता हना तलवइरते हों मुरुक लसेर इदा। हन हनसा अरू जीव अरू गेट-गेट अरू तुबूल एटाः एटाःकेडखन बेधा पारगोडता अरू जीवराः चहाः अरू ओंगोल हों जासगेता।
हाँय तुलाकेरा हना जमाकून अते अबू बिसवासी होड़कू हाँय एचेरे बुताराः मड़ंग बंटा इया होयाः लगा भगवान चहाःतना। हनालगा हाँय अनँयगराः सताय सरवनते अबू नँवाय तुलाकेडबुःआ।
अपेराः नँवा जनम तोनोंगाः लाय जुवाःता हना जिनिसते मेर होयागना, मनदो जीव एमेयता अरू कहियो ओरो टगावनेना हना भगवानराः सरवनते होयाकिया।
भगवानराः ओंगोलरे अबू बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवबू लगा, बेगर गारबारीग इनीसू मसी मिनी जूदा अबू जमा कसूर होड़कू लगा, कटसिया सहावतेडखने गोएगनेना। हाँय देनेह देहरेय गोएगनेना मनदो भगवान हाँयराः बिरुवाय जियाव रेमगोतेडा।
अरू हना दाः बतिसमाराः अउल-तउल इया इदा। ईसू मसी गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिया अते बतिसमाते अपे बनसाव जुवाःता। नाःआ बतिसमाते अपेराः देहराः मइल बुहाल अमिंगगुः लगा कोवानेःआ। मनदो हन बतिसमा अपेराः इंदरी नपायते दोहो ञवन लगा भगवान एचेरे मीटोंग अरजी इया इदा।