60 ईसूरिकुःआ चेलाकू अते मुरुक बगरा होड़कू नाःआ कताकून अयूमतेडखनकू कताया, “नाःआ कता ओरोबू अयूम पसाव अवेतेरा। दो इये मनाव अवेनता?”
दो ईंग बदीरे बिसवासरे बड़ियाड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान भलावाता।”
दो ईसू अरू आँयगरिकुःआ चेलाकू हों हना बियाहरे टिवाकू एमेवातेडकुःआ।
अपे ईंगपे अयूम, मी बेला सुदुरुःता, अरू हनमेला गोएगतो होड़कू भगवानरीग बेटातराः अरोकू अयूमता अरूकू जियाःता। मनदो हना बेला नुनुँहू बुँहड़ीयना।
हनते एहूदाकू अँननकू अँकू अड़ा-चउकीनेनखनकू कताया, “नाँयग होड़ अनँयग मास करा उड़ी अबू जोम लगाय एमेयता?”
ईसू मनाड़ंगतेय सुदीकेरा, ईंग एचेरे इये इये मेरकू बिसवासगेता अरू इये ईंगे एचे साबिंगता, माःआन। हनालगा हाँय कतातेरा, अपे अते अदोम होड़कू ईंग एचेरे मेरपे बिसवासगेतना, माःआन।
हना तयोमरे ईसूरिकुःआ मुरुक बगरा चेलाकू हाँय अड़ाःतेडखनकू कुदायान।
ईसूरिकुःआ बोपोहकूतेन हाँय एचेरेकू कताया, “नाःआ छतर अते एहूदिया छतरमे सलाव जुवाः। दो बयाव जुवाः इयाःआ बुताम बुताता हना बुता आमरिकुःआ चेलाकू होंकू ञेल अवेयता।
ईसू एचेरेकू बिसवासतेरा हँकुःआ एहूदाकू एचेरे ईसू कताया, “अपे ईंगराः कता बिसवास घड़ीनपे मनाःतना दो सनातायरे अपे ईंगरिकुःआ चेलाकू हवे।
अपे ईंगराः कता मेरपे अयुमेता। हनालगा ईंगराः कता अपे मेरपे बुझाव अवेनता।
नाःआ कता बदीरे ककाता लगा मुरुक बड़राकून इदा। मनदो अपे ओहेन ओरोपे अयूम ठुड़ाव अवेतेरा। हनालगा अपे कता बुझावपे लगा मसकिल इदा।
हाँयग पउलूस अनँयगराः जमा चिठीकूनरे नाःआ कताकूने उदुःगेतना। हनारे तोनोंग तोनोंग कताकून बुझाः लगा मसकिल इदा। अरू बोको-बुकली होड़कू भगवानराः कागदराः एटाः सरवनकूनकू एचेयता हनन इया हाँयराः सरवन होंकू बदलावगोडता, जेमहा हँकू अँनकू लाय एंडा जुवाः।