42 अरू हँकू कतातेड, “नाँय उसूपरीग बेटात ईसू हवे जा? हाँयरिकिनाः एंगा-अपाकिन हों सुसुदीतनाबू। दो नाँय करा उड़ीय कता अवेयता, ईंग सेरमो देस अतेय उतराव वेगकिया, माःआन?”
दो नाँय हाँयग मरियमरीग बेटात काट मिसतिरी ना लवे जा, अरू एकूब, ओसेस, एहूदा अरू सिमोन नाँयरिकुःआ बोपोहकूतेन ना लवे जा? नाँयरिकुःआ मेमेसकू हों अबू गाँवरेकू दोहोनता।” नानाः लगा हँकुःआ होड़कू हाँय मेरकू मनेवागडीग।
जमा होड़कू हाँय बदीरे नपायकू कताया। अरू हाँय कताया हना बड़रा अयूमतेडखन जमा होड़कू बयावयानकू। हँकू कता होड़ेंगा, “नाँय दो उनूसूपरीग बेटा ना लवे जा?”
दो पिलिपूस, नतनएल सुदा जुमावनेनखन हाँय एचेरेय कतातेरा, “भगवानराः नियम कागदरे मोसेस अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कू इये बदीरेकू ओजाःतेरा, हाँयग होड़ सुदाले जुमावनेना। अरू हनाँय हवे नसरत सहररीग उसूपरीग बेटात ईसू।”
सेरमो देस अतेय वेगनेना हनाँयग मनुवारीग बेटात एकला सेरमो देसे सेनेकिया।”
हनालगा अपांग भगवान ईंग एचेरेय जिमाःकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू ईंग एचेरेकू वेगता अरू हँकू तोनोंग बेला मेरिंग कुदाकूता।
दो ईसू कतातेड, “अपे अँननपे अहापे कुरबुराव होड़ेंग।
अपे मनुवारीग बेटात सेरमो देस अगी देगतोपे ञेलेय दो करजुःतापे?
इबराहीम, इसहाक अरू एकूब हँकूरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू हवे अरू जमाकूरीग भगवान ईसू मसी होड़राः सुरइत मुरइतरे, हँकूरीग नइड़-बाँस होड़तेय जनमावनेना। सगर सइट होड़कू हाँयकू जागगोड ञवन। आमीन!
भगवान मड़ंगीग मनुवा आदम हासतेय तुलातिडिया, मनदो एटाःयीग मनुवा, ईसू सेरमो देसरीग भगवान अगीतेय वेगनेना।
मनदो भगवान तोल दोहोतेरा हना बेलारे हाँय अनँयग बेटात नाःआ चउंदीसरेय वारतिरिया अरू हाँय मी होड़ अइमी एचेरेय जनमावनेना अरू नियम मनाः घड़ीने दोहोना।