24 ईसू अरू आँयगरिकुःआ चेलाकू हंडा कोवाकुःआ माःआन होड़कू सुदीगोतेड दो, हँकू डोंगाकूनरे देगकियानखन ईसू ञाम ञाम कपरनहूम सहररेकू सोदोरयान।
ईसू अरू चेलाकूतेन हुडिंग समुंदर अते मार परोमरे उतरावनेनखन गेनेसेरेत छतररेकू सोदोरनेना।
हँकू हाँयकू ञामतेड दो हाँय एचेरेकू कताया, “ने गुरुजी, जमा होड़कू आमकू ञामतना।”
ईसू अरू आँयगरिकुःआ मूक चेलाकू हुडिंग समुंदर पारनेनखन गेनेसेरेत छतररेकू सोदोरनेना अरू हँकू डोंगा, समुंदर अतेकू उडुंग अटूड।
ईसू गलील छतररेय कुदा वेगा दो मुरुक बगरा होड़कू हाँयकू ततंगीःआ अरू हाँयकू नेत-नेवारतिरिया।
दो ईसू कतातेड, “ने दिदी, आम चिला लगाम इयामतना अरू इयेम ञामतना?” बगइचारीग बुता होड़ हवे माःआन ओंगोलकेडखन हाँय कतातेड, “ने साहेब, आम हाँयराः मुरदा करेम इदी अटूडा, ईंग उदुःवायिंगमे दो ईंग सेनेकियानखन हनायिंग गोःयाता।”
अरू डोंगारे देगनेनखन कपरनहूम सहर होरकू सेना। हनमेला अयूबयान अरू ईसू हँकू सुदा मेरेय दोहोगान।
हनते परबू रुटी लगाय अरजीतेरा अरू होड़कू जोम लगाय ओवातेडकुःआ, हना ततेरराः लेसान ततेररे तोनोंग तोनोंग होड़कू तिबिरियास सहर अते डोंगाकूनरेकू वेगनेना।
दो ईसू कतातेड, “अपे ईंगपे अयूम! अपे बयाव जुवाः इयाःआ बुतापे ञेलतेरा, हनलगा अपे मेरपे ञामिंगतना। मनदो अपे रुटीपे जोम बीनेना, हनालगापे ञामिंगतना।
नाःआ कताकून ईसू कपरनहूम सहरराः अरजी ओड़ाःरे होड़कूय चेड मेलाय कतातेरा।
एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू ईसूकू ञामा अरूकू होंबरेःआ, “हाँय करे इदानिया?”