20 मनदो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “अहापे बोर! इनिंग हवे।”
दो हाँय कतावातेडकू, “अहापे बयाःआ। कुरूसरेकू ठोंकाव ञेडतिरिया हाँयग नसरतरीग ईसूपे ञामतना जा? हाँय नंडा कोवाया। हाँय जियाव रेमयनाय। हाँय दोहोना हना मनेनपे ञेल।
हाँय ञेलतेडखनकू बोरोयान अरूकू खिररीःआ। हनते हँकू एचेरे ईसू कतातेड, “डीड़गुःपे! ईंग हवे। अहापे बोर।”
हँकू डोंगा सलाव सलाव बार कोस वरी तोराकू दो ईसू दनाः दाः सेरमो अँकू अगी वेगतो ञेलतिरिगखनकू बोरोयान।
हनते ईसू डोंगारे एचे देगगेय लगाकू सपड़ावनेना अरू ओहेन हँकूराः डोंगा सेन लगा दोहोना हंडा सोदोरयान।