11 हनते हाँयग अइमी कतातेरा, “ने साहेब, आम एचेरे दाः ओर उडुंगगे लगा हों कही कोवानेःआ अरू इंदोरा दो मुरुक गहीर इदा। दो जीव एमेयता हना दाः करा अगीते आम एचेरे इदा?
दो निकुदिमूस होंबोरतेरा, “ओहरे! तोनोंगीग होड़ डोकरायान दो हाँय करा इया अरूय जनमाःता? तोनोंगीग होड़ अनँयग एंगातराः दोंगे पेंदारेय कुदा बोलोकियानखन अरू मी तुरहाय जनमाव अवेनता जा?”
मनदो ईंग एमेयता, हना दाः तोनोंगीग ञूय दो हाँय सगर सइट जूग वरी ततंगतो ओरोय दोहोनेना। सनातायरे, ईंग हाँयिंग एमेवाता, हना दाः हाँयराः इंदरीरे दाः सूती इया तू ञवनता अरू हना दाः हाँय ओरो टुटीगनेना हना जीव अगी गोःयायता।”
मइद दिन दोहोना हना परोबराः चबान दिन, ईसू भगवानराः ओड़ाःरे चड़ाँनेनखन मुरुक सटीय कताया, “तोनोंगीग होड़ ततंगतो इदानिया दो हाँय ईंग एचेरेय वेग अरूय ञूय।
दो पतरस कतातेड, “परबू ईंग ओनोरिंग जोमतेडकुःआ। एहूदा नियमरे अले अहापे जोमकू माःआन कतावाडलेःआ। हनालगा नँकुःआ जानरकू अते तोनोंगीग ईंग नुँहू वरी मेरिंग जोमगाडकुःआ।”
सुद बिरुवा तोनोंगीग होड़ एचेरे मेरेय दोहोन दो, हाँय सुद बिरुवाराः कताकून मेरेय मनाःता अरूय एरांगवाता। सुद बिरुवा एकला भगवानराः कताकूने एचे सुदीकूता। हनालगा हँकुःआ होड़कू हना कताकून मेरकू बुझाव अवेनता।
हनते हाँय ईंग एचेरेय कतातेरा, “नाःआ कता पुरावयना। ईंग अलपा अरू ओमेगा हवे। जमाकून ईंग अते रेःएनता अरू लुलिग जुवाःता। ईंग जमा ततंगतो होड़कू जीवराः दाः सूती अते, ञूय लगा बेगर दामतेयिंग एमेवाकूता।
हनते सेरमो देसरीग बराहील मीटोंग नईए उदुःवातेरिंगा। हना नईरे जीव एमेता हना दाः दोहोना। हना दाः मुरुक सफा अरू सिसा इया दोहोना। हना नई भगवानराः अरू भेड़ा होनराः गदी अते तुःआ,
सुद बिरुवा अरू कनिया कतायता, “वेगमे।” अरू अयुमेता हाँय कताय, “वेगमे।” अरू ततंगतो होड़कू वेग लगा इदा अरू चाहाःताय हाँयग होड़ बेगर दामते जीवराः दाःए ञूय।
गदीराः तलारे इदानिया हाँयग भेड़ा होन, हँकूरीग सरवाहाय दोहोनता। अरू जीव एमेता हना दाःराः सूती अगीय गोःयाकूता, अरू भगवान हँकूराः जमा मेड दाःए जोड अमिंगगेता।”