34 भगवान अनँयग सुद बिरुवा मिनी जीवकेडखने एमेयता। हनालगा भगवान वारकिरिया हाँयग होड़, भनगवानराः कताकूने कता उदुःता।
अयुमेपे! नाँय ईंग सुनावकेरा ईंगरीग सेवकिया हवे, ईंग हाँयिंग दुलारगेयता अरू हाँय सुदा ईंग मुरुक राजू नमा इदानिंगा। हाँय एचेरे ईंगराः बिरुवा दोहोनता, अरू हाँय बेगर एहूदाकू एचेरे हों नपाय फड़ियाव बदीरेय कता उदुःगेता।
भगवानराः सुद बिरुवा ईंग एचेरे इदा। हनालगा गरीब होड़कू एचेरे नपाय सरवन कता उदुःगे लगाय भगवान ईंगे एटाःकिडिंगा। तोलतो होड़कू लड़ाकू लगा अरू अंधा होड़कू एचे ञेल लगा अरू संतावतो इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू सडाव लगा
अरू हाँय उडु-बुडूत होयानेन अते अबू जमाकूराः जीवरे मुनुरुक मयाबू पवावनेना।
मनदो संघरादार, ईंग अपांग अगीते अपे एचेरेयिंग वारेयता, हाँय अपे एचेरेय वेग मेला ईंग बदीरेय कता उदुःगेता। हाँय भगवान अगीतेय वेगता हान सतायराः बिरुवा हवे।
मनदो अपे एचेरे ईंग मीटोंग सताय कतायिंग कतायतना, ईंग सलाःतना दो, अपे लगा नफा होयाःता। ईंग मेरिंग सेन दो संघरादार अपे एचेरे ओरोय वेजेडा। मनदो ईंग सेन दो, हाँय अपे एचेरेयिंग वारगोडेयता।
चउंदीसरिकुःआ होड़कू डंडियावकू लगा कोवान, मनदो हँकुःआ होड़कू सडावकू लगा भगवान अनँयग बेटाते वारतिरिया।
अपात जीवराः सूती हवे। हनन इया बेटात हों जीवराः सूती बड़ाँः लगा हातपाते एमेवाडिया।
हनते ईसू हँकू एचेरेय कतातेड, “ईंग इनिंग ओंगोलते मेरिंग चेडकूता, मनदो ईंगे वारकेरा हाँयराः ओंगोल इयायिंग चेडकूतना।
ईंग भगवान अते अयूमकेडखन सताय कता अपे एचेरेयिंग उदुःतेरा। मनदो अपे नुँहू ईंग ञेड एंडागींग लगापे ओंगलेतना। हना इया इबराहीम मेरेय एचेगाड।
भगवानरीगे दोहोनता हाँयग होड़ भगवानराः कताय मनाःता। अपे भगवानरिकुःआ होड़कू ना लवे। हनालगा अपे ईंगराः कता मेरपे मनाःता।”
अरू सेरमो देस अगी भगवान रेम गोःगे अते मड़ंग हाँय आँयगरिकुःआ सुनावतो मूक चेलाकू एचेरे भगवानराः सुद बिरुवाते हुकुमकूने एमेवातेडकुःआ हनायिंग ओजाःकेरा।
अरू सुद बिरुवा अरू आँयग जंगर एमेवातेडीगखन भगवान नसरतरीग ईसूय एटाःतिडिया। भगवान ईसू सुदाय दोहोन अते, हाँय एटाः एटाः गाँव सहरकून सेनेडखन नपाय बुताय बुतातेरा अरू भूतकू समसावनेना हँकुःआ होड़कूय नपायगोतेडा।
अबू ईसू मसीरिकुःआ होड़कू हवे। हनालगा भगवानराः बिरुवा नँवा जीवे एमेकेरा अरू हाँय अबू कनासूर जीवते एचे अड़ाःकेडबूखन गुनुजुःतेय सडावकेडबुःआ।
भगवानरिकुःआ जमा सुद होड़कू अते ईंग हुडिंगीग हवे। हनते हों बेगर एहूदाकू एचेरे मसीराः अगामाः आन-धान बदीरे कता उदुःगे लगा भगवान ईंगे मयावारा।
भगवान जमालेःआते हाँय एचेरे डेरान लगा बहालतेय ओंगोल दोहोतेरा।
ईसू मसी चउंदीसरेय दोहोन मेला, भगवानराः लूर जमालेःआ हाँय एचेरे दोहोना।
हनते हाँय ईंग एचेरेय कतातेरा, “नाःआ कता पुरावयना। ईंग अलपा अरू ओमेगा हवे। जमाकून ईंग अते रेःएनता अरू लुलिग जुवाःता। ईंग जमा ततंगतो होड़कू जीवराः दाः सूती अते, ञूय लगा बेगर दामतेयिंग एमेवाकूता।
हनते सेरमो देसरीग बराहील मीटोंग नईए उदुःवातेरिंगा। हना नईरे जीव एमेता हना दाः दोहोना। हना दाः मुरुक सफा अरू सिसा इया दोहोना। हना नई भगवानराः अरू भेड़ा होनराः गदी अते तुःआ,