32 हाँय अयूमकेरा अरूय ञेलतेरा हना कता बदीरेय कता उदुःगेतना। मनदो तोनोंगीग हाँयराः कता मनाः लगा मेरकू चहाःता।
असेयता हँकुःआ होड़कू पवाःता। ञामता हँकूके पवाःता। अरू दुवारकू टोकोःगोड ञवनता हँकू लगा दुवार गीग जुवाःता।
हाँय अनँयगरिकुःआ निकता होड़कू एचेरेय वेजेडा, मनदो हँकुःआ होड़कू हाँय मेरकू मनेवागडीग।
तोनोंगीग बेगारी होड़ आँयगरीग मालिकराः ओंगोल मेरेय सुदीयता। हनालगा ईंग अपे नुँहू वरीते बेगारी होड़कू माःआन ओरोयिंग कतावातेडपेःआ। ईंग अपांग एचेरेयिंग अयूमकेरा, हना जमा कताकून अपेयिंग कता उदुःवाडपेःआ। हनालगा ईंग अपे ईंगरिकुःआ सउंगताकू माःआनिंग कतावापेता।
हनते पिलातूस कतातेड, “दो आम राजा हवे जा?” दो ईसू कतातेड, “आम कतायतना, ईंग राजा हवे। ईंग सतायराः बदीरे कनाता लगा नाःआ चउंदीसरे जनमावनेनखनिंग वेगकिया। सतायरेय बिसवासगेता हाँयग होड़ ईंगराः कताय मनाःता।”
आम ईंगमे अयूम, अले सुदीयतना हनाले कतायतना अरू अले अयूमकेरा हनाले उदुःतना। मनदो अपे अलेराः कता मेरपे मनाःता।
अरू चेलाकू एहुना एचेरे सेनेडखनकू कताया, “ने गुरुजी, एरदन नई मार परोम आम सुदाय दोहोना हाँयग होड़, अरू हाँय बदीरे हिदइतमे एमेतेरा हाँय, होड़कू बतिसमाय एमेवाकूतना अरू मुरुक बगरा होड़कू हाँय एचेरेकू सेनतना।”
भगवानराः कताय मनाःता हाँयग होड़ भगवान सताये कतायता माःआने उदुःबाःकाता।
अपात बेटाते दुलारता अरू हाँय एचेयता हना जमाकून बेटाते उदुःवाता। नाःआ अते मरंग मरंग बुता एचेय लगा होंय उदुःवायता। अरू अपे मुरुकपे बयाव जुवाःता।
अपे बदीरे मुरुक कताय लगा अरू फड़ियावगे लगा इदा। मनदो ईंगे वारकेरा हाँय सताय इदानिया अरू ईंग हाँय अतेयिंग अयूमकेरा हनानाः कताकून चउंदीसरिकुःआ होड़कू एचेरेयिंग कतायतना।”