28 ईंग अपे एचेरेयिंग कतातेरा, ईंग मसी ना लवे, मनदो हाँय अते मड़ंग भगवान ईंगे वारकेरा। नाःआ कता अँननपे अपे ईंग अतेपे अयूमकेरा।
ननाँयग होड़ बदीरे भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एसयाह कतातेरा, टयंगाब ततेररे खिररीवाडखने कतायता हाँयग होड़राः अरो, परबू वेग लगा दूरपे संजोड़का अरू हाँय लगा दूरपे सोएगगोड।
“ने बाबू, आम भाबी भगवानराः बड़रा कता होड़ हवे, माःआनकू कतावामता। अरू परबू वेग अते मड़ंग, आम हाँय लगा दूरमे संजोड़ता।
दो हाँय हँकू एचेरे कताय लगा मेरेय रोंकावगान। मनदो हाँय हँकू एचेरे जमाकूने कता उदुःगोतेड, ईंग मसी ना लवे, माःआन।
दो भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ एसयाहराः कता इया एहुना कतातेरा, “परबू लगा दूरपे सोएगगोड, माःआन टयंगाब ततेररे खिररीवाडखने कतायता हाँयग होड़ इनिंग हवे।”
अरू हँकू एहुना एचेरेकू होंबोरतेरा, “आम मसी, सहे इलियाह सहे भगवान वारगेय लगाय जबानतेरा हाँयग भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ ना लवे दो आम चिला लगा होड़कू बतिसमाम एमेवाकूता?”
हनाँयग होड़ ईंग तयोमतेय वेगता अरू हाँयराः चाटीराः डोरा लड़ा जुकूर हों ईंग कोवायिंगा।”