26 अरू चेलाकू एहुना एचेरे सेनेडखनकू कताया, “ने गुरुजी, एरदन नई मार परोम आम सुदाय दोहोना हाँयग होड़, अरू हाँय बदीरे हिदइतमे एमेतेरा हाँय, होड़कू बतिसमाय एमेवाकूतना अरू मुरुक बगरा होड़कू हाँय एचेरेकू सेनतना।”
अरू बजारकूनरे होड़कू अँकूकू सलामकू लगा अरू होड़कू, ने रबबी, माःआनकू एचे कतान लगाकू चहाःता।
मनदो अपेरीग मिनीटोंग गुरुजी इदा अरू अपे जमाकू वगीयाकू हवे। हनालगा अपे अँननपे रबबी माःआन अलोपे एचे कतान।
बतिसमा एमे होड़ एहुना हाँय बदीरेय कतातेरा, ननाँयग होड़ बदीरे मड़ंगरेयिंग कता उदुःतेरा, ईंग तयोमतेय वेगता हाँय, ईंग अते मनाड़ंग वरीते इदानिया। हनालगा हाँय ईंग अते अगम मान मरजइतगेयीग इदानिया।
अरू हाँय मरसलराः बदीरे होड़कू उदुःवा लगाय वेगनेना, जेमहा हाँयराः हिदइत होड़कू अयूमकेडखन मरसल हवे हाँयग होड़ एचेरेकू बिसवास अवेय।
होड़कू लगा सताय जीवराः मरसले एमेता हाँयग होड़ चउंदीसरे वेग लगाय दोहोना।
अबू नाँय ननन इयाबू इकाहाय दो मुरुक होड़कू नाँय एचेरेकू बिसवासगोडता। अरू रूमी देसरिकुःआ सइना होड़कू वेगकियानखन अबू जइतरिकुःआ होड़कू अरू भगवानराः ओड़ाःकू लाय एंडागोडता।”
दो फरीसी होड़कू अँननकू अँकू कता होड़ेंगा, “ञेलकूपे, मुरुक होड़कू हाँय देह दूरकू ओतोंगतना अरू अबू कहिसाः मेरबू एचे अवेता।”
दो हाँय मी दिन, रइत मेला ईसू एचेरे सेनेडखने कताया, “ने गुरुजी, भगवान आम सुदा मेरेय दोहोकुः दो, आम एचेयता हना बयाव जुवाः इयाःआ बुता तोनोंगीग ओरोय एचे अवेतेरा। हनालगा अले सुसुदीतना आम भगवान अगीते अले चेडले लगाम वेगकिया।”
ईसू सुदीगोतेड फरीसी होड़कू अयूमकेरा, ईसू एहुना अते मुरुक बगरा होड़कू अनँयग चेलाकू बड़ाँवकेडखन बतिसमाय एमेवातेडकुःआ, माःआन।
सतायरे ईसू होड़कू बतिसमा मेरेय एमेवाकुःआ, मनदो आँयगरिकुःआ चेलाकू होड़कू लगा बतिसमाकू एमेःआ।
हना वरीते चेलाकूतेन ईसू एचेरेकू कतातेड, “ने गुरुजी, कहिसाः जोमवामे।”
“अपे बतिसमा एमेयीग होड़ एहुना एचेरे होड़कूपे वारतेरा अरू हाँय ईंग बदीरे सताय हिदइते उदुःतेरा।