14 “मोसेस टयंगाब ततेररे पितड़राः बींग मीटोंग कंभारेय देगतिरिया हनन इया मनुवारीग बेटात होंकू देगगोडेयता,
मनदो भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना नाःआ इया पुराः लगा इदा।”
दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “हुई हुटाकू दोहोन लगा दुलू इदा अरू तितीगकू दोहोन लगा तुका इदा। मनदो मनुवारीग बेटातराः बोः अतड़े लगा हों ततेर कोवानेःआ।”
दो मरंग पुजउरीकू अरू एटाः हातपात होड़कू ञेड एंडागेय लगा रूमी देसरिकुःआ हातपात होड़कू एचेरे ईसूकू जिमातेरा अरू हँकू हाँय कुरूसरेकू ठोंकाव ञेडतिरिया।
ईसू अनँयग गुजुःराः बदीरेय कतातेरा हना इया होनोयाः लगा नाःआ इया होयानेना।
सेरमो देस अते उतरावकिया, हना जीवराः रुटी इनिंग हवे। तोनोंगीग नाःआ रुटीय जोम दो, हाँय कहियो ओरोय गोएगनेना। अरू चउंदीसरिकुःआ होड़कू जियाः लगायिंग एमेयता, हना रुटी ईंगराः मास हवे।”
हनते ईसू कतातेड, “अपे मनुवारीग बेटात कुरूसरेपे देगगेय दो अपे सुदीगोडता हनाँय इनिंग हवे, माःआन अरू ईंग इनिंगते तोनोंगाः मेरिंग एचेयता। मनदो ईंगरीग अपांग भगवान चेडगींगता हनानाःयिंग कता उदुःता।
भगवान मड़ंगरेय ओंगोल दोहोतेरा हना ओंगोल अरू बुइद इया नाँयग होड़ अपे एचेरेय जिमातिरिया अरू बेगर एहूदाकूराः संघराते अपे हाँय कुरूसरेपे ठोंकाव गोएग एंडागोतेडीग।