10 दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे नुँहूपे साबकेडकुःआ हँकुःआ हकूकू अते अदोमकू अगूकूपे।”
हँकुःआ होड़कू मुरुककू बहालयान। हनारे हों हँकू नाःआ जमा कता सताय हवे माःआन मेरकू बिसवासगेःआ। दो ईसू हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “नंडा कहिसाः जोम लगा इदा जा?”
दो सिमोन पतरस डोंगारे देगनेनखन मी सव तिरपनगोटोंग मरंग मरंग हकूकू जालरे पेरेगतोय ओर उडुंगतेडकुःआ। नाःआमिन हकूकू दोहोना हों हना जाल मेर हिराःगान।
ईसू हँकू लगा रुटी अरू हकूकूय हटिंगवातेडकुःआ।
हँकू धरीरेकू उतरावनेन दो हंडा हकूकू रपाःतो अरू रुटी लाडतोकू ञेलतेरा।
हनते ईसू रुटीय साबतेरा अरू भगवान एचेरे धनियाबादतेडखन दुड़ुःतो होड़कू लगा डुंडीग घड़ीने एचे हटिंगवातेडकुःआ। अरू हनन इया हकूकिन हों दोंगे पेरेगवामिने एचे हटिंगवातेडकुःआ।
“नंडा मी होड़ लँइग इदानिया। हाँय एचेरे पाँचगोटोंग जावराः रुटी अरू बारटोंग हकूकिन इदा। मनदो निनमिन अते नाःआमिन होड़कू लगा करा इया होयाःता?”